Імперскі (ням.: Reichsfreiheit, ням.: Reichsfrei ці Reichsunmittelbarkeit) — у Свяшчэннай Рымскай імперыі прывілеяваны феадальны або палітычны статус, які маглі мець гарады, рэлігійныя арганізацыі, феадальныя княствы або невялікія феадальныя ўладанні.
Горад, абацтва або тэрыторыя са статусам Імперскі знаходзіліся пад непасрэднай уладай імператара і рэйхстага. Перавагай гэтага статусу было тое, што тэрыторыі, якія яго мелі маглі самастойна спаганяць падаткі і мыты, а таксама вяршыць правасуддзе.
Паняцце «імперскасці» страціла актуальнасць пасля правядзення германскай медыятызацыі 1803-06 гг.