Інтэрнэт рэчаў

"Інтэрнэт рэчаў" злучае прыстасаванні і аўтамабілі абсталяваныя электроннымі датчыкамі праз Інтэрнэт.

Інтэрнэт рэчаў (англ.: Internet of Things, IoT) — канцэпцыя вылічальнай сеткі фізічных аб'ектаў («рэчаў»), абсталяваных убудаванымі тэхналогіямі для ўзаемадзеяння адзін з адным ці з навакольным асяроддзем[1], якая разглядае арганізацыю такіх сетак як з'яву, здольную перабудаваць эканамічныя і грамадскія працэсы, выключальнае з часткі дзеянняў і аперацый патрэбу ўдзелу чалавека.

Канцэпцыя сфармулявана ў 1999 годзе як асэнсаванне перспектыў шырокага ўжывання сродкаў радыёчастотнай ідэнтыфікацыі для ўзаемадзеяння фізічных аб'ектаў паміж сабой і з вонкавым асяроддзем. Напаўненне канцэпцыі «інтэрнэту рэчаў» шматстайным тэхналагічным зместам і ўкараненне практычных рашэнняў для яе рэалізацыі пачынальна з 2010-х гадоў лічыцца ўзыходным трэндам у інфармацыйных тэхналогіях[2], перадусім, дзякуючы паўсюднаму распаўсюду бесправодных сетак, з'яўленню воблачных вылічэнняў, развіццю тэхналогій міжмашыннага ўзаемадзеяння, пачатку актыўнага пераходу на IPv6 і засваенню праграмна-канфігураваных сетак.

Зноскі

  1. Internet Of Things (англ.). Gartner IT glossary. Gartner (5 мая 2012). — «The Internet of Things is the network of physical objects that contain embedded technology to communicate and sense or interact with their internal states or the external environment.»  Архівавана з першакрыніцы 24 студзеня 2013. Праверана 30 лістапада 2012.
  2. Hung LeHong, Jackie Fenn. Key Trends to Watch in Gartner 2012 Emerging Technologies Hype Cycle (англ.). Forbes (18 верасня 2012). Архівавана з першакрыніцы 24 студзеня 2013. Праверана 30 лістапада 2012.