Абсалю́тны нуль тэмперату́ры — мінімальная мяжа тэмпературы, якую можа мець фізічнае цела.
Абсалютны нуль служыць пачаткам адліку абсалютнай тэмпературнай шкалы, напрыклад, шкалы Кельвіна. Па шкале Цэльсія абсалютнаму нулю адпавядае тэмпература −273,15 °C.
У рамках дастасавальнасці класічнай тэрмадынамікі абсалютны нуль на практыцы недасяжны. Яго існаванне і становішча на тэмпературнай шкале вынікае з экстрапаляцыі назіраных фізічных з’яў. Экстрапаляцыя ў рамках класічнай мадэлі паказвае, што пры абсалютным нулі энергія цеплавога руху малекул і атамаў рэчыва павінна быць роўная нулю. З гледзішча квантавай фізікі пры абсалютным нулі тэмпературы існуюць нулявыя ваганні, абумоўленыя квантавымі ўласцівасцямі рэчыва і фізічнага вакууму.
З трэцяга пачатка тэрмадынамікі выцякае, што абсалютны нуль тэмпературы дасягнуць немагчыма.
Пры тэмпературах, блізкіх да абсалютнага нуля на макраскапічным узроўні могуць назірацца чыста квантавыя эфекты, такія як: