Агрэсія (палітыка)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Агрэсія.

Агрэ́сія (ад лац.: aggressio — напад) — выкарыстанне ўзброенай сілы адной дзяржавай (групай дзяржаў) супраць суверэнітэту, тэрытарыяльнай цэласнасці, палітычнай незалежнасці другой дзяржавы або народа (нацыі)^{[крыніца?]}.

Найбольш небяспечная узброеная (прамая) форма агрэсіі. Існуе^{[крыніца?]} таксама паняцце ускоснай агрэсіі, пры якой дзяржава-агрэсар скрыта выкарыстоўвае ўзброеныя сілы, напрыклад, праз узброеныя банды наёмнікаў, нерэгулярных вайсковых фарміраванняў  (руск.). Паводле Статута ААН, Савет Бяспекі можа кваліфікаваць як агрэсію і іншыя дзеянні.

Адпаведна з міжнародным правам агрэсія — злачынства супраць міжнароднага міру і таму цягне за сабой міжнародную адказнасць^{[крыніца?]}. Дзяржава, якая стала аб'ектам агрэсіі, мае права на прыняцце мер індывідуальнай і калектыўнай  (руск.) абароны. Савет Бяспекі ААН правамоцны прыняць рашэнне аб выкарыстанні да агрэсара мер  (руск.), у т.л. ваеннага характару  (руск.), напрыклад, у 1991 годзе ўзброеныя сілы НАТА выступілі супраць Ірака, які захапіў Кувейт.

Літаратура

• Агрэсія // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).