Ака (АТРК)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Ака (значэнні).
Пускавая ўстаноўка 9П71 і ракета 9М714 у артылерыйскім музеі Санкт-Пецярбурга.

Ака (АТР-23, індэкс ГРАУ — 9K714, па класіфікацыі НАТА — SS-23 Spider, (з англ. — «павук») — савецкі аператыўна-тактычны ракетны комплекс распрацоўкі Каломенскага КБ машынабудавання пад кіраўніцтвам Сяргея Паўлавіча Непабядзімага. Непасрэднай вытворчасцю займаўся Воткінскі машынабудаўнічы завод.

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

Распрацоўка пачалася ў сярэдзіне 1970-х гадоў. АТР-23 прызначаўся для замены ракетнага комплексу Р-11. Выпрабаванні пачаліся ў 1976 годзе на палігоне Капусцін Яр. У 1980 годзе ракета была прынята на ўзбраенне. У 1989 годзе комплекс быў зняты з узбраення і больш за 200 ракет і 102 пускавыя ўстаноўкі АТР-23 былі знішчаны ў адпаведнасці з савецка-амерыканскім дагаворам па РСМД, пад які ў агульным гэты комплекс не трапляў ні па якіх характарыстыках. Ліквідацыя комплексаў, якія знаходзіліся ў сацыялістычных дзяржавах Усходняй Еўропы, была завершана ў 2002 годзе.

Склад

[правіць | правіць зыходнік]

У склад комплексу ўваходзяць:

  • ракета 9М714;
  • пускавая ўстаноўка (ПУ) 9П71
  • транспартна-зараджальная машына ТЗМ 9Т230;
  • транспартная машына 9Т240 ;
  • кантрольна-праверачная машына 9В69;
  • дапаможнае абсталяванне.

Характарыстыкі

[правіць | правіць зыходнік]

Ракета 9М714К/9М714В

[правіць | правіць зыходнік]
  • Колькасць прыступак, шт: 1
  • Максімальны дыяметр, м: 0.970
  • Даўжыня, м: 7.516/7.315
  • Стартавая вага ракеты, кг: 4630/4400
  • Максімальная далёкасць стральбы, км: 400/300
  • Мінімальная далёкасць стральбы, км: 50
  • Максімальная вышыня траекторыі, км: 120
  • Дакладнасць стральбы, км: 0.35
  • Вага баявой часткі, кг: 715/375

Пускавая ўстаноўка 9П71/транспартна-зараджальная машына 9Т230

[правіць | правіць зыходнік]
  • Колавая формула: 8x8
  • Поўная маса, кг: 29100/29985
  • Даўжыня, м: 11.760/11.800
  • Шырыня, м: 3.130/3.000
  • Вышыня, м: 3.000
  • Хуткасць на сушы, км/г: 65
  • Хуткасць на плаву, км/г: 8—10
  • Запас ходу, км: 700
  • Магутнасць рухавіка УТД-25, к. с: 400

Эксплуатанты

[правіць | правіць зыходнік]

Галоўным эксплуатантам з’яўляліся савецкія РВСП. Пасля распаду СССР 18 такіх установак засталося ў Германіі (ад ГДР), яшчэ 18 — Балгарыі, каля 10-ці — Славакіі (ад Чэхаславакіі), 4 — Румыніі.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]