Алена Андрэеўна Рыбакіна

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Рыбакіна.

Алена Рыбакіна
Нарадзілася	17 чэрвеня 1999(1999-06-17)[1] (25 гадоў) Масква, Расія[1]
Грамадзянства	Казахстан Расія (да 2018)
Рост	184 см
Прафесійная кар’ера	2016 — ц.ч.
Вядучая рука	правая
Удар злева	двухручны
Трэнер(ы)	Стэфана Вукаў
Прызавыя грошы	15 734 990 $[2]
Адзіночны разрад
Вынікі (в/п)	331–143[2]
Тытулы	5 WTA, 4 ITF
Найвышэйшы рэйтынг	3 (12 чэрвеня 2023)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія	фінал (2023)
Францыя	1/4 фіналу (2021)
Уімблдан	перамога (2022)
ЗША	3-і раўнд (2021)
Парны разрад
Вынікі (в/п)	51–48[2]
Тытулы	4 ITF
Найвышэйшы рэйтынг	48 (18 кастрычніка 2021)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія	3-і раўнд (2023)
Францыя	1/4 фіналу (2021)
Уімблдан	1-ы раўнд (2021)
ЗША	1-ы раўнд (2019)
Узнагароды і медалі Ордэн Достык
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Апошняе абнаўленне: 16 студзеня 2023 года

Але́на Андрэе́ўна Рыба́кіна (нар. 17 чэрвеня 1999(1999-06-17)^[1], Масква^[1]) — казахстанская тэнісістка, якая да чэрвеня 2018 года выступала за Расію^[3]. Пераможца аднаго турніру Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе (Уімблдан-2022); пераможца пяці турніраў WTA ў адзіночным разрадзе; чэмпіёнка Еўропы ў юніёрскім камандным першынстве да 18 гадоў.

Біяграфія

Разам з сястрой Ганнай займалася спартыўнай гімнастыкай і фігурным катаннем. У 6 гадоў настаўнікі сказалі ёй, што праз высокі рост яна не зможа стаць прафесійнай спартсменкай, і бацька — Андрэй Рыбакін, прадзюсар тэлекампаніі «НТВ-Плюс», — адвёў дачок у секцыю тэніса^[4][5][6].

У чэрвені 2018 года атрымала казахстанскае грамадзянства^[7].

Выніковае месца ў рэйтынгу WTA паводле гадоў

Год	Адзіночны рэйтынг	Парны рэйтынг
2022	22	442
2021	14	49
2020	19	362
2019	37	516
2018	191	484
2017	425	682
2016	616	1166

Выступленні на турнірах

Выступленні ў адзіночным разрадзе

Фіналы турніраў Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе (2)

Перамогі (1)

№	Год	Турнір	Пакрыццё	Суперніца ў фінале	Лік
1.	2022	Уімблдан	Трава	Унс Джабір	3-6 6-2 6-2

Паражэнні (1)

№	Год	Турнір	Пакрыццё	Суперніца ў фінале	Лік
1.	2023	Адкрыты чэмпіянат Аўстраліі	Хард	Арына Сабаленка[заўв 1]	6-4 3-6 4-6

Фіналы турніраў WTA ў адзіночным разрадзе (14)

Перамогі (5)

Легенда:
Турніры Вялікага шлема (1)*
Алімпіяда (0)
Выніковы турнір WTA (0)
Premier Mandatory / WTA 1000 Mandatory (2)
Premier 5 / WTA 1000 (0)
Premier / WTA 500 (0)
International / WTA 250 (2)

Тытулы па пакрыццях	Тытулы па месцы правядзення матчаў турніру
Хард (2)*	Зал (0)
Грунт (2)
Трава (1)	Адкрытае паветра (5)
Дыван (0)

* колькасць перамог у адзіночным разрадзе.

№	Дата	Турнір	Пакрыццё	Суперніца ў фінале	Лік
1.	21 ліпеня 2019	Бухарэст, Румынія	Грунт	Патрыча Марыя Цыг	6-2 6-0
2.	18 студзеня 2020	Хобарт, Аўстралія	Хард	Чжан Шуай	7-6(7) 6-3
3.	9 ліпеня 2022	Уімблдан	Трава	Унс Джабір	3-6 6-2 6-2
4.	19 сакавіка 2023	Індыян-Уэлс, ЗША	Хард	Арына Сабаленка[заўв 1]	7-6(11) 6-4
5.	20 мая 2023	Рым, Італія	Грунт	Ангеліна Калініна	6-4 1-0 — адмова

Паражэнні (9)

№	Дата	Турнір	Пакрыццё	Суперніца ў фінале	Лік
1.	15 верасня 2019	Наньчан, Кітай	Хард	Рэбека Петэрсан	2-6 0-6
2.	11 студзеня 2020	Шэньчжэнь, Кітай	Хард	Кацярына Аляксандрова	2-6 4-6
3.	16 лютага 2020	Санкт-Пецярбург, Расія	Хард (зал)	Кікі Бертэнс	1-6 3-6
4.	22 лютага 2020	Дубай, ААЭ	Хард	Сімона Халеп	6-3 3-6 6-7(5)
5.	26 верасня 2020	Страсбур, Францыя	Грунт	Эліна Світоліна	4-6 6-1 2-6
6.	9 студзеня 2022	Адэлаіда (I), Аўстралія	Хард	Эшлі Барці	3-6 2-6
7.	18 верасня 2022	Портараж, Славенія	Хард	Кацярына Сінякова	7-6(4) 6-7(5) 4-6
8.	28 студзеня 2023	Адкрыты чэмпіянат Аўстраліі	Хард	Арына Сабаленка[заўв 1]	6-4 3-6 4-6
9.	1 красавіка 2023	Маямі, ЗША	Хард	Петра Квітава	6-7(14) 2-6

Выступленні ў парным разрадзе

Фіналы турніраў WTA ў парным разрадзе (2)

Паражэнні (2)

№	Дата	Турнір	Пакрыццё	Партнёрка	Суперніцы ў фінале	Лік
1.	16 кастрычніка 2021	Індыян-Уэлс, ЗША	Хард	Вераніка Кудзярметава	Элізэ Мертэнс Се Шувэй	6-7(1) 3-6
2.	15 студзеня 2023	Адэлаіда (II), Аўстралія	Хард	Анастасія Паўлючэнкава[заўв 2]	Луіза Стэфані Тэйлар Таўнсенд	5-7 6-7(3)

Гісторыя выступленняў на турнірах

Станам на 20 мая 2023 года

Для того, каб прадухіліць блытаніну і падвойванне ліку, інфармацыя ў гэтай табліцы карэктуецца толькі па сканчэнні ўдзелу там дадзенага гульца.

Адзіночныя турніры

Турнір	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Вынік	В/П за кар’еру
Турніры Вялікага шлема
Адкрыты чэмпіянат Аўстраліі	—	Кв. 1	3Р	2Р	2Р	Ф	0 / 4	10-4
Адкрыты чэмпіянат Францыі	—	1Р	2Р	1/4	3Р	3Р	0 / 5	9-4
Уімблданскі турнір	—	Кв. 3	НП	4Р	П	1/4	1 / 3	14-2
Адкрыты чэмпіянат ЗША	Кв. 2	1Р	2Р	3Р	1Р		0 / 4	3-4
Вынік	0 / 0	0 / 2	4 / 3	10 / 4	10 / 3	6 / 1	1 / 14	30-13

Кв. — пройгрыш у кваліфікацыйным турніры.

Узнагароды

1. Ордэн «Достық» II ступені^[8]

Заўвагі

1. Беларуская тэнісістка гуляла на турніры ў нейтральным статусе, у перыяд забароны выступленняў пад сцягам Беларусі.
2. Расійская тэнісістка гуляла на турніры ў нейтральным статусе, у перыяд забароны выступленняў пад сцягам Расіі.

Крыніцы

1. https://www.billiejeankingcup.com/en/player/800365863
2. Player Profile // WTA website
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q14580067"></a>
3. Тарпищев рассказал, почему теннисистка Рыбакина стала выступать за Казахстан (руск.)
4. Елена Рыбакина: Родители планировали отправить меня в университет, но я сказала, что не хочу учиться — Новости тенниса на GoTennis.ru (руск.)(недаступная спасылка). GoTennis.ru. Праверана 18 сакавіка 2022.
5. Евгений Федяков. Чемпионка на экспорт (руск.). Коммерсантъ (9 ліпеня 2022). Праверана 11 ліпеня 2022.
6. Дмитрий Мостовой. «Рыбка» раздора (руск.). Orda.kz (11 ліпеня 2022). Праверана 11 ліпеня 2022.
7. Михаил Юшков. Вышедшая в 1/2 Уимблдона уроженка России объяснила смену гражданства (руск.). sportrbc.ru (7 ліпеня 2022). Праверана 11 ліпеня 2022.
8. Токаев наградил Елену Рыбакину орденом «Достық» (нявызн.). www.zakon.kz (11 ліпеня 2022).

Спасылкі

• Профіль на сайце WTA Tour (англ.)
• Профіль на сайце ITF (англ.) (гл. таксама юніёрскі профіль Архівавана 19 лютага 2019. (англ.))
• Профіль на сайце Кубка Федэрацыі (англ.)