Альфонса Беарлегі

Альфонса Беарлегі
Дата нараджэння 26 студзеня 1888(1888-01-26)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 29 верасня 1936(1936-09-29) (48 гадоў)
Месца смерці
Альма-матар
Грамадзянства
Род войскаў Сухапутныя войскі Іспаніі[d]
Званне палкоўнік
Бітвы/войны

Альфонса Беарлегі Канэт (ісп.: Alfonso Beorlegui Canet; 26 студзеня 1888 — 29 верасня 1936) — іспанскі ваенны дзеяч, палкоўнік.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

У 22 гады паступіў у Таледскую пяхотную акадэмію.

З 1913 года служыў у Марока, дзе прайшоў большую частку сваёй ваеннай кар’еры. У 1930 годзе атрымаў званне палкоўніка. Падчас паўстання Хака ў 1930 годзе выступіў супраць мяцежнікаў, але трапіў да іх у палон. У пачатковы перыяд грамадзянскай вайны ў Іспаніі далучыўся да нацыяналістаў[3].

У ліпені 1936 года быў сярод кіраўнікоў паўстання ў Памплоне.

Эмілія Мола прызначыў Беарлегі камандуючым грамадзянскай і штурмавой гвардый. Падчас баёў за Навару ён узначаліў калону, якая наступала на Гіпускаа і Ірун. У апошнім афіцэр быў паранены ў сцягно. Ад яе пайшла гангрэна, ад якой той і сканаў.

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Alfonso Beorlegui Canet // Diccionario biográfico español — Real Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ http://hemeroteca.abc.es/nav/Navigate.exe/hemeroteca/madrid/abc/1936/10/02/014.html
  3. ↑ Las 20 calles franquistas: quién es quién

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]