Аляксандр Заслаўскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Aleksander Zasławski | |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Якуб Патоцкі | ||||||
Пераемнік | Стэфан Патоцкі | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Тамаш Замойскі | ||||||
Пераемнік | Стэфан Хмялецкі | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | пазней 1577 | ||||||
Смерць |
не раней за 27 верасня 1629 і не пазней за 6 снежня 1629 |
||||||
Род | Заслаўскія | ||||||
Бацька | Януш Заслаўскі[d] | ||||||
Маці | Аляксандра Раманаўна Сангушка | ||||||
Жонка | Ефрасіння з Астрожскіх[d] | ||||||
Дзеці | Уладзіслаў Дамінік Заслаўскі і Францішак Заслаўскі[d] | ||||||
Адукацыя |
|
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Аляксандр Заслаўскі (па 1577—1629) — дзяржаўны дзеяч Рэчы Паспалітай. Кашталян валынскі (1605—1615), ваявода брацлаўскі (1615—1628) і кіеўскі (з 1628).
Па смерці бацькі атрымаў маёнткі роду Астрожскіх (60 горадў і мястэчак). Трымаў Жытомірскае староства, II ардынат астрожскі.
З княжацкага роду Заслаўскіх герба «Баклай», сын Януша і Аляксандры з Сангушкаў.
Атрымаў грунтоўную адукацыю ў заходнееўрапейскіх універсітэтах. Займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў.
Ажаніўся з Ефрасінняй Астрожскай (шлюб у 1605), з якой меў сыноў Францішка, Караля, Януша Базыля, Кастантына Аляксандра, Уладзіслава Дамініка і Януша Ісідора, а таксама дачок Сузанну і Канстанцыю. На хросных бацькоў для сваіх дзяцей запрашаў убогіх і жабракоў[1].
У варшаўскай бібліятэцы аа. Капуцынаў захоўваюцца кнігі з прыватнай бібліятэкі А. Заслаўскага, у тым ліку: лац.: Joan Herdani. De quatuor summis inferiis libri tres. Argentorati 1556; Opus chronologicum… auctore Jacobo Gordono Lesmoreo. Scoto. Societatis Jesu doctore theologo. Coloniae 1614; Petri Matthaei. Historiarum Franciae continuatarum… interprete Johanne Friderico Salveldt. Darmstadino. Francofurti 1613. Імаверна, кнігі патрапілі туды праз бібліятэку кляштара аа. Капуцынаў у Астрозе[2].