Аляксандр Мак-Куін

Аляксандр Мак-Куін
англ.: Lee Alexander McQueen
Аляксандэр Мак-Куін у 2009 годзе.
Аляксандэр Мак-Куін у 2009 годзе.
Род дзейнасці дызайнер, мадэльер, дзеяч мастацтваў
Дата нараджэння 17 сакавіка 1969(1969-03-17)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 11 лютага 2010(2010-02-11)[3][4][…] (40 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Месца працы
Альма-матар
Узнагароды і прэміі
Сайт alexandermcqueen.com (англ.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Лі Аляксандэр Мак-Куін (англ.: Lee Alexander McQueen; 17 сакавіка 1969, Лондан, Вялікабрытанія — 11 лютага 2010, Лондан) — англійскі дызайнер адзення. Вядомы эпатажнымі паказамі. Камандор ордэна Брытанскай імперыі, чатыры разы прызнаваўся найлепшым брытанскім мадэльерам года.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]
Лагатып дызайнерскага дома «Alexander McQueen».

Нарадзіўся ў сям’і таксіста. Аляксандр пачаў кар’еру ў фэшн-індустрыі ў 16 гадоў, працуючы ў майстэрнях Сэвіл Роў. Спецыялізаваўся на мужчынскіх касцюмах для эліты. Пасля заканчэння калежда мастацтваў Св. Марціна працаваў з японскім дызайнерамі Кодзі Тацуна, потым з італьянскім мадэльерам Рамэа Джыльі ў Мілане. У 2001 годзе запусціў сваю лінію моднага адзення.

11 лютага 2010 года быў знойдзены ў сваёй кватэры павешаны, пакінуўшы перадсмяротную запіску, змест якой не раскрываецца. Самагубства здарылася ў выніку дэпрэсіі пасля смерці маці Аляксандра, якая памерла 2 лютага.

Кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Сваю першую калекцыю моднага адзення Аляксандр прадставіў у 23 гады. Пасля яго наступных 8 калекцый, у 27 гадоў, яго запрасілі ў Модны дом «Givenchy» на пасаду намесніка галоўнага дызайнера. Пасля ён пакінуў «Givenchy» і далучыўся да «Gucci Group», каб распрацоўваць сваю асабістую марку — «Alexander McQueen».

Брэнд «Alexander McQueen», які належыць «Gucci Group» с 2004 года 30% сваіх продажаў здзяйсняе ў сферы аксэсуараў і, у прыватнасці, дамскіх сумак.

Музы

[правіць | правіць зыходнік]

Цытаты

[правіць | правіць зыходнік]
  • Я буду шчаслівы толькі тады, калі перастану займацца модай, а перастану я гэтым займацца толькі тады, калі буду шчаслівы.
  • Калі я пачаў ладзіць свае шоў, я імкнуўся паказаць журналістам тое, што яны як раз зусім не хацелі бачыць: голад, кроў, галечу. Глядзіш на ўсю гэтую «фэшн-тусоўку» у іх дарагіх прыкідах і цёмных акулярах і разумееш, што яны ніякага паняцця не маюць аб тым, што адбываецца ў свеце. Іх інтарэсы абмяжоўваюцца рамкамі моды. Я трачу грошы на свае шоу для таго, каб паказаць гэтым людзям іншую бок жыцця. Няхай яны адчуваюць нянавісць і агіду — мяне гэта цалкам задавальняе. Буду ведаць, што хоць нейкія пачуцці ў іх абудзіў.

Зноскі

  1. ↑ Alexander McQueen // Brockhaus Enzyklopädie
  2. ↑ Grimaud P. E. (Lee) Alexander McQueen // McQueen, (Lee) Alexander // Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2018. — doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T2081321
  3. ↑ http://www.telegraph.co.uk/fashion/fashionnews/7223477/Alexander-McQueens-family-left-raw-by-his-death.html
  4. ↑ Alexander McQueen
  5. ↑ LIBRIS — Каралеўская бібліятэка Швецыі, 2015. Праверана 24 жніўня 2018.