Аляксандр Міхайлавіч Файнцымер | |
---|---|
Род дзейнасці | кінарэжысёр |
Дата нараджэння | 31 снежня 1905 (13 студзеня 1906)[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 21 сакавіка 1982[2] (76 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Дзеці | Леанід Квініхідзэ |
Альма-матар | |
Узнагароды і прэміі |
Аляксандр Міхайлавіч Файнцымер (1906-21 красавіка 1982) — савецкі кінарэжысёр. Лаўрэат двух Сталінскіх прэмій трэцяй ступені (1950, 1951). Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР (1935), заслужаны дзеяч мастацтваў Літоўскай ССР (1954).
нарадзіўся 31 снежня 1905 (13 студзеня 1906) года ў Екацярынаславе (цяпер Дніпро, Украіна) у яўрэйскай сям’і. У 1928 годзе скончыў рэжысёрскі факультэт ДзМК. У 1929-38 гадах працаваў на кінастудыі «Савецкая Беларусь». Першыя самастойныя фільмы "Атэль «Савой» (1930) і «Шчасце» (1932). Дакладнасць і шырыня ахопу падзей у Файнцымера спалучалася з глыбокай псіхалагічнай распрацоўкай характараў. Сярод фільмаў: «Паручнік Кіжэ» (1934), «Балтыйцы» (1937), «Канстанцін Заслонаў» (кінастудыя «Беларусьфільм», 1949, з У.Корш-Сабліным, Сталінская прэмія 1950); іншых кінастудый СССР — "Танкер «Дэрбент» (1941), «Катоўскі» (1943), «У іх ёсць Радзіма» (1950, з У.Лягошыным, Сталінская прэмія 1951), «Над Нёманам світанак» (1953), «Авадзень» (1955), «Шынок на Пятніцкай» (1978), "Развітальная настроль «Артыста» (1980).
Памёр 21 красавіка 1982 года. Пахаваны ў Маскве на Увядзенскіх могілках.
Сын — рэжысёр тэатра і кіно Леанід Квініхідзэ (1937—2018).