Агульная інфармацыя | |
---|---|
Пол | мужчынскі |
Поўнае імя | Аляксандр Часлававіч Трыпуць |
Клуб | РЦАП па паралімпійскіх і дэфлімпійскіх відах спорту |
Нарадзіўся |
21 мая 1982 (42 гады) Гродна, Гродзенская вобласць, Беларуская ССР, СССР |
Памёр | 3 кастрычніка 2022[1] (40 гадоў) |
Грамадзянства | |
Альма-матар | |
Гады кар’еры | 1997 — 2022 |
Трэнер | Аляксандр Баркун |
Рост | 180 см |
Вага | 96 кг |
Спартыўнае званне | |
Асабістыя рэкорды | |
Дзіда | 27,79 м (2017) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Алякса́ндр Часла́вавіч Тры́пуць (21 мая 1982, Гродна — 3 кастрычніка 2022) — беларускі лёгкаатлет-паралімпіец, які спецыялізаваўся ў кіданні дзіды і пяцібор’і. Трохразовы прызёр летніх Паралімпійскіх гульняў і паралімпійскі чэмпіён 2004 года. Заслужаны майстар спорту Рэспублікі Беларусь (2004).
Нарадзіўся 21 мая 1982 года ў Гродне. Бацька працаваў на Гродзенскім вытворчым аб’яднанні «Азот», маці — на швейнай фабрыцы «Элод».
З дзяцінства хварэў на блізарукасць[2]. Вучыўся ў Гродзенскай спецыялізаванай школе-інтэрнаце для сляпых і слабавідушчых дзяцей, дзе займаўся футболам, баскетболам, піянерболам, захапляўся танцамі і спяваў. Паралельна з вучобай трэніраваўся ў групе для слабавідушчых дзяцей у Гродзенскай спецыялізаванай дзіцяча-юнацкай школе алімпійскага рэзерву № 2 пад кіраўніцтвам трэнера Я. І. Цупрановіча. Спецыялізаваўся ў бегу на 400 м і мнагабор’і, але ў выніку спыніўся на кіданні дзіды[2].
Да першых у кар’еры летніх Паралімпійскіх гульняў 2000 года ў Сіднеі рыхтаваўся пад настаўніцтвам Тадэвуша Юрэвіча. Па выніках выступленняў на Паралімпіядзе заваяваў срэбны медаль у кіданні дзіды і заняў чацвёртае месца ў шматбор’і[2].
У працэсе падрыхтоўкі да Паралімпійскіх гульняў 2004 года ў Афінах з-за траўмы на абодвух вачах адслаiлася сятчатка i левае вока канчаткова перастала бачыць[2]. Пры тым ён паказваў добрыя вынікі не толькі ў кіданні дзіды, але і ў бегу на 1500 м. Выступаючы на гульнях, з першай спробы ўсталяваў рэкорд Паралімпіяды ў кіданні дзіды (56 м 64 см) і заваяваў залаты медаль. У спаборніцтвах па пяцібор’і нягледзячы на траўму нагі выйграў срэбны медаль. Дадому Аляксандр Трыпуць вяртаўся на мыліцах[2].
Удзельнічаў у летніх Паралімпійскіх гульнях 2008 года ў Пекіне, аднак значных поспехаў не дасягнуў, заняўшы пятае месца ў кіданні дзіды.
У 2013 годзе пры рэгуляванні тэлевізійнай антэны за вакном сваёй кватэры Аляксандр Трыпуць зваліўся з чацвёртага паверха шматкватэрнага дома і атрымаў цяжкую траўму пазваночніка. Пасля траўмы ён жыве з нейрастымулятарам спінога мозгу і перасоўваецца на інваліднай калясцы[3].
У 2014 годзе аб’явіў аб вяртанні ў прафесійны спорт. Трэніруецца ў В. А. Арлова і А. Баркуна (з 2017 года) ў РЦАП па паралімпійскіх і дэфлімпійскіх відах спорту.
На XV летніх Паралімпійскіх гульнях 2016 года ў Рыа-дэ-Жанейра быў сцяганосцам нацыянальнай каманды Беларусі на цырымоніі адкрыцця і закрыцця гульняў[4]. У спаборніцтвах па кіданні дзіды Аляксандр Трыпуць заняў трэцяе месца з вынікам 23,56 м.
У 2016 годзе на Чэмпіянаце Еўропы па лёгкай атлетыцы сярод атлетаў з парушэннямі апорна-рухальнага апарату ў Грасета стаў бронзавым прызёрам у кіданні дзіды. Рэдакцыя газеты «Прессбол» прызнала Аляксандра Трыпуця «Чалавекам года ў беларускім спорце» 2016 года.
У ліпені 2017 года на Чэмпіянаце свету сярод інвалідаў па зроку і з парушэннямі апорна-рухальнага апарата ў Лондане Аляксандр Трыпуць усталяваў асабісты рэкорд у кіданні дзіды — 27,79 м. Гэты вынік дазволіў спартсмену заваяваць бронзавы медаль.
У жніўні 2018 года на Чэмпіянаце Еўропы сярод атлетаў з парушэннямі апорна-рухальнага апарата ў Берліне стаў уладальнікам залатога медаля з вынікам 29 м 48 см. У лютым 2019 года на Сусветных гульнях сярод людзей з абмежаванымi магчымасцямi ў ААЭ перамог у кіданні дзіды з рэкордам Еўропы[2].
Памёр 3 кастрычніка 2022 года.
Год | Назва спаборніцтва | Месца правядзення | Дысцыпліна | Катэгорыя | Вынік | Месца |
---|---|---|---|---|---|---|
2000 | Летнія Паралімпійскія гульні | Сідней, Аўстралія | кіданне дзіды | Срэбра | ||
пяцібор’е | 4 | |||||
2004 | Летнія Паралімпійскія гульні | Афіны, Грэцыя | кіданне дзіды | Золата | ||
пяцібор’е | Срэбра | |||||
2006 | Чэмпіянат свету па лёгкай атлетыцы сярод інвалідаў | Асен, Нідэрланды | кіданне дзіды | 6 | ||
пяцібор’е | 10 | |||||
2008 | Летнія Паралімпійскія гульні | Пекін, Кітай | кіданне дзіды | 5 | ||
пяцібор’е | ||||||
2011 | Чэмпіянат свету па лёгкай атлетыцы сярод інвалідаў | Крайстчэрч, Новая Зеландыя | кіданне дзіды | 9 | ||
2015 | Чэмпіянат свету па лёгкай атлетыцы сярод інвалідаў | Доха, Катар | штурханне ядра | Н/Д | ||
2016 | Чэмпіянат Еўропы па лёгкай атлетыцы сярод інвалідаў | Грасета, Італія | кіданне дзіды | Бронза | ||
2016 | Летнія Паралімпійскія гульні | Рыа-дэ-Жанэйра, Бразілія | кіданне дзіды | Бронза | ||
2017 | Чэмпіянат свету па лёгкай атлетыцы сярод інвалідаў | Лондан, Вялікабрытанія | кіданне дзіды | Бронза | ||
2018 | Чэмпіянат Еўропы па лёгкай атлетыцы сярод інвалідаў | Берлін, Германія | кіданне дзіды | Золата | ||
2019 | Чэмпіянат свету па лёгкай атлетыцы сярод інвалідаў | Дубай, Аб’яднаныя Арабскія Эміраты | кіданне дзіды | 5 |
Узнагароджаны дзяржаўнымі ўзнагародамі Рэспублікі Беларусь:
Удастоены звання «Чалавек года Гродзеншчыны» (2017). У 2018 годзе занесены ў Кнігу славы горада Гродна, у 2019 годзе — ў Кнігу славы Гродзенскай вобласці.
Аляксандр Часлававіч Трыпуць на Вікісховішчы |