Аляксей Інакенцьевіч Антонаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Антонаў.

Аляксей Інакенцьевіч Антонаў
руск.: Алексей Иннокентьевич Антонов
Дата нараджэння	15 (28) верасня 1896(1896-09-28)
Месца нараджэння	Гродна, Гродзенскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	18 чэрвеня 1962(1962-06-18) (65 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР[2]
Месца пахавання	Некропаль каля Крамлёўскай сцяны
Альма-матар	Ваенная акадэмія імя М. В. Фрунзэ (сакавік 1931) Ваенная акадэмія імя М. В. Фрунзэ (май 1933)
Месца працы	Агульнавайскавая акадэмія Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі^[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  РСФСР^[d]  СССР
Прыналежнасць
Род войскаў	Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія і пяхота
Гады службы	1916 — 1918 1919 — 1962
Званне
Камандаваў	Аператыўнае кіраванне ГШ Генеральны штаб РСЧА ЗакВА Штаб аб'яднаных УС Варшаўскай дамовы
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна Грамадзянская вайна ў Расіі Вялікая Айчынная вайна, Савецка-японская вайна
Узнагароды і званні	Ордэн «Перамога» Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі» Ганаровая зброя Рэўваенсавета Расійская імперыя Ордэн Святой Ганны IV ступені Замежныя ўзнагароды Камандор ордэна Ганаровага легіёна Ордэн Партызанскай Зоркі I ступені Залатая зорка ордэна За заслугі перад народам Ордэн «Легіён пашаны» ступені Галоўнакамандуючага
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксей Інакенцьевіч Антонаў (28 (15) верасня 1896, Гродна — 18 чэрвеня 1962, Масква) — савецкі военачальнік, генерал арміі, член Стаўкі ВГК, начальнік Генеральнага штаба ў 1945—1946 гадах. Праславіўся як таленавіты штабны афіцэр. Удзельнічаў у распрацоўцы практычна ўсіх значных аперацый савецкіх войскаў у Вялікай Айчыннай вайне з снежня 1942. Удзельнік Ялцінскай і Патсдамскай канферэнцый саюзнікаў.

Біяграфія

Скончыў ваенныя акадэміі імя Фрунзэ (1931, 1933), Генштаба (1937). У войску з 1916 года, у Чырвонай Арміі з 1919 года. Удзельнік 1-й Сусветнай і Грамадзянскіх войнаў. З 1938 г. на выкладчыцкай працы^[3].

У перыяд Вялікай Айчыннай вайны са жніўня 1941 г. начальнік штаба Паўднёвага, Паўночна-Каўказскага франтоў, Чарнаморскай групы войскаў і Закаўказскага фронту^[3]. Са снежня 1942 года 1-й намеснік начальніка Генштаба і начальнік аператыўнага кіравання, удзельнік распрацоўкі плана Беларускай аперацыі 1944 года. З лютага 1945 г. начальнік Генштаба, з мая 1955 адначасова начальнік штаба Аб'яднаных Узброеных Сіл дзяржаў — удзельніц Варшаўскага Дагавора. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР з 1946 года.

Пахаваны на Чырвонай плошчы ў Маскве. Імем Антонава названая вуліца ў Гродне, на доме, дзе ён жыў, мемарыяльная дошка. У Гродзенскім гісторыка-археалагічным музеі экспануюцца прысвечаныя яму матэрыялы^[3].

Узнагароды

Тройчы кавалер Ордэна Леніна, чатыры разы — Чырвонага сцяга. Кавалер ордэна «Перамога», адзіны з усіх узнагароджаных савецкіх военачальнікаў ў званні Генерала арміі.

Зноскі

1. Deutsche Nationalbibliothek Record #1056074671 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 13 снежня 2014.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>
2. Deutsche Nationalbibliothek Record #1056074671 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>
3. Антонов Алексей Иннокентьевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 19. — 737 с..

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — С. 387. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).

Спасылкі

• Генерал Перамогі Антонаў