Амблітэл узброены (Amblyteles armatorius) — від наезнікаў сямейства Іхнеўманіды (Ichneumonidae), упершыню апісаны Іаганам Рэйнхалдам Форстэрам у 1771 годзе.
Насякомае можа дасягаць даўжыні 12-16 мм, без уліку вусікаў, якія дасягаюць каля 9 мм. Галава і грудзі гэтага віду чорныя, за выключэннем жоўтага шчытка. Брушка жоўтае, у самак больш авальнае, з шырокімі чорнымі палосамі. Ногі жоўтыя, за выключэннем задніх, якія чорна-жоўтыя. У гэтага віду адсутнічае джала, таму характэрныя меткі прадстаўляюць сабой ахоўную мімікрыю[1][2]. Самка мае вельмі кароткі яйцаклад, які не выступае з брушка.
Дарослых асобін звычайна можна знайсці летам на кветках, асабліва на відах сямейства парасонавыя (Apiaceae). Яны харчуюцца нектарам і пылком. Дарослыя асобіны зімуюць. Самкі гэтага віду адкладаюць яйцы ў вусеняў молі. Пасля вылуплення лічынкі харчуюцца сваімі гаспадарамі, у асноўным прадстаўнікамі сямействаў соўкі (Noctuidae) і чубаткі (Notodontidae), але таксама некаторымі відамі сямействаў пядзенікі (Geometridae), Erebidae, паўлінавочкі (Saturniidae) і коканапрады (Lasiocampidae) (у тым ліку Calliteara pudibunda, Odontopera bidentata, Macrothylacia rubi і паўлінава вока малое (Saturnia pavonia))[3].
З’яўляецца палеарктычным відам, які прысутнічае на большай частцы Еўропы, на Блізкім Усходзе і ва Усходнім царстве[4]. Звычайна гэтыя наезнікі сустракаюцца ў жывых агароджах, на лугах і ўзлесках яловых лясоў[3].
Зноскі
