Амброзія палыналістая

Амброзія палыналістая
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Ambrosia artemisiifolia L., 1753


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  36496
NCBI  4212
EOL  468175
GRIN  t:103817
IPNI  176058-1
TPL  gcc-20460

Амбро́зія палыналістая[1] (Ambrosia artemisiifolia) — від кветкавых раслін роду Амброзія (Ambrosia) сямейства Астравыя (Asteraceae).

Батанічнае апісанне

[правіць | правіць зыходнік]

Аднагадовая травяністая апушаная расліна са сцяблом вышынёй 20—200[1] (20—150[2]) см і моцным разгалінаваным коранем, пранікаючым на глыбіню да 4[2] м.

Батанічная ілюстрацыя з кнігі Яна Копса «Flora Batava», 1800—1934

Сцябло разгалінаванае ў верхняй частцы. Верхняе лісце чаргаванае, перыстараздзельная і амаль сядзячая, ніжняе — супраціўнае, на кароткіх чаранках. Верхні бок лісця цёмна-зялёнага колеру, ніжні — шараваты. Пераважна аднадомная расліна[2]. Мужчынскія (тычынкавыя) кветкі дробныя, жоўтыя, па 5—25 кветак у кошыках, сабраных у коласападобныя суквецці па канцах парасткаў. Жаночыя кветкі знаходзяцца па 2—3 у пазухах лісця. Плод — сухая сямянка.

Арэал і экалогія

[правіць | правіць зыходнік]

Амброзія палыналістая паходзіць з Паўночнай Амерыкі. Паўсюдна расце на тэрыторыі Канады, усходніх і паўднёва-ўсходніх штатаў ЗША[2]. У 1863 годзе завезена ў Германію, потым у Францыю, распаўсюдзілася ў даліне ракі Рона, на тэрыторыі Бельгіі, Нідэрландаў, Вялікабрытаніі, Венгрыі, Расіі, на Балканскім паўвостраве[2]. У цяперашні час сустракаецца ў Еўропе, Малдове, Міжземнамор’еі, на Каўказе, на тэрыторыі Украіны, Расіі, Казахстана, у Сярэдняй і Малой Азіі, Іране, Кітаі, Японіі, Афрыцы, Аўстраліі, Паўднёвай Амерыцы[2].

Каранцінны від на тэрыторыі Беларусі[3].

Расліна высушвае глебу, пагаршае яе ўрадлівасць, прыгнятае культурныя расліны на пасевах[2]. На лугах і пашах выцясняе злакавыя і бабовыя расліны, зніжае кармавую якасць сена (з прычыны ўтрымання ў лісцях горкіх эфірных алеяў жывёла іх не паядае)[2]. Пылок амброзіі палыналістай з’яўляецца алергенам[2].

Зноскі