Амілапласты

Амілапласты ў клубні бульбы

Амілапласты — непігментаваныя пластыды, якія прысутнічаюць у некаторых клетках раслін, адказваюць за сінтэз і наступнае захоўванне гранул крухмалу шляхам полімерызацыі глюкозы. Амілапласты таксама пераўтвораць гэты крухмал назад у монацукрыды, калі расліна мае патрэбу ў энергіі. Вялікая колькасць амілапластаў можа быць выяўлена ў садавіне і падземных запасальных тканках, напрыклад, у тканках клубняў бульбы.

Пластыды — гэта спецыялізаваны клас клетачных арганел, якія нясуць свой уласны геном, і, як лічыцца, уяўляюць сабой продкаў цыянабактэрый (сіне-зялёных водарасцей), якія сфарміравалі сімбіёз з эўкарыятычнай клеткай.

Сінтэз і захоўванне крухмалу таксама мае месца ў хларапластах, пігментаваных пластыдах якія ўдзельнічаюць у фотасінтэзе. Амілапласты і хларапласты блізкароднасныя, і амілапласты здольныя ператварацца ў хларапласты. Гэта напрыклад назіраецца пры перамяшчэнні бульбяных клубняў на святло, і іх наступным зеляненні[1].

У каранёвым чэхліку (тканка на кончыку кораня) спецыялізаваныя амілапласты, як лічыцца, адказваюць за адчуванне раслінай гравітацыі (геатрапізм). Гэтыя спецыялізаваныя амілапласты называюцца статалітамі.

Зноскі

  1. ↑ Anstis, P. J. P.; D. H. Northcote (1973). "Development of chloroplasts from amyloplasts in potato tuber discs". New Phytologist. 72 (3): 449–463. doi:10.1111/j.1469-8137.1973.tb04394.x. {{cite journal}}: |access-date= патрабуе |url= (даведка)

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]