Поўнае імя | Анатоль Іванавіч Юрэвіч | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Нарадзіўся |
12 жніўня 1957 (67 гадоў) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Грамадзянства | Беларусь | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Інфармацыя пра клуб | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Клуб | Энергетык-БДУ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Пасада | трэнер | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Трэнерская кар’ера | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Анатоль Юрэвіч (нар. 12 жніўня 1957, Будзенічы, Старадарожскі раён) — беларускі футбольны трэнер. У цяперашні час працуе ў клубе «Энергетык-БДУ».
Кар’ера іграка была перарвана цяжкай траўмай у 17-гадовым узросце. У 1978 годзе скончыў БДІФК. Трэнерскую кар’еру пачаў у 1977 годзе ў мінскай футбольнай школе моладзі. Пасля працаваў у юнацкіх зборных БССР розных узростаў.
У 1990 годзе ўзначаліў рэчыцкі «Спадарожнік» (пазней пераменаваны ў «Ведрыч»). Вывеў гэты клуб у Першую лігу чэмпіянату Беларусі (мацнейшы дывізіён). Таксама спрычыніўся да галоўнага дасягнення рэчыцкага клуба — выхаду ў фінал Кубка Беларусі 1992/93 (пакінуў пасаду галоўнага трэнера да фіналу).
У 1993 годзе стаў галоўным трэнерам мазырскага «Палесся», які пазней змяніў назву на МПКЦ. Па выніках сезона 1994/1995 вывеў МПКЦ у Першую лігу, дзе мазырская каманда стварыла канкурэнцыю тагачаснаму флагману беларускага футбола — мінскаму «Дынама». У чэмпіянаце другой паловы 1995 года «Дынама» ва ўпартай барацьбе здолела адстаяць чэмпіёнскі тытул, хоць і саступіла МПКЦ у асабістай сустэчы. Мазырскі клуб жа адразу пасля выхаду ў эліту ўзяў срэбныя медалі.
У сезоне 1996 Юрэвіч разам з камандай аформіў дубль: спачатку выйграў Кубак Беларусі, а пасля перамогі ў апошнім туры стаў чэмпіёнам краіны, пакінуўшы ззаду мінскае «Дынама». Такім чынам, упершыню пасля заснавання чэмпіянату незалежнай Беларусі «Дынама» не здолела выйграць чэмпіёнства.
У лютым 1997 года Юрэвіч пакінуў МПКЦ і перайшоў на працу ў мінскае «Тарпеда», якое ўзначальваў да 2001 года. Разам з клубам на працягу некалькіх сезонаў знаходзіўся ў сярэдзіне табліцы.
У 2002 годзе стаў галоўным трэнерам маладога клуба — мінскага «Лакаматыва». Гэты клуб стаў трэцім, які Юрэвіч вывеў у мацнейшы свет беларускага футбола. У «Лакаматыве» пад кіраўніцтвам Юрэвіча працавала шмат вядомых у будучыні трэнераў: Леанід Кучук, Алег Кубараў, Алег Конанаў, Уладзімір Гольмак. Тым не менш, па выніках сезона 2003 «Лакаматыў» страціў месца ў Вышэйшай лізе.
У 2004 годзе Юрэвіч працаваў галоўным трэнерам і спартыўным дырэктарам запарожскага «Металурга». У 2005 годзе вярнуўся ў «Лакаматыў», які зноў атрымаў месца ў Вышэйшай лізе. Улетку 2006 годзе пакінуў пасаду галоўнага трэнера і сканцэнтраваўся на адміністратарскай працы.
У студзені 2007 года стаў галоўным трэнерам «Гомеля». Дзякуючы Юрэвічу ў складзе «Гомеля» з’явіўся бразілец Рэнан Брэсан, які ў далейшым стаў выступаць за зборную Беларусі. У сезоне 2007 Юрэвіч прывёў «Гомель» да срэбных медалёў, але ў сезоне 2008 клуб выступаў не так добра і ў жніўні 2008 года Юрэвіч быў звольнены з пасады галоўнага трэнера.
З 2010 года стаў працаваць у Казахстане. Спачатку ўзначальваў розныя клубы, а ў снежні 2011 года быў прызначаны спартыўным дырэктарам Федэрацыі футбола Казахстана. На гэтай пасадзе працаваў да канца 2013 года.
У снежні 2013 года перайшоў на працу ў клуб «Атырау». Спачатку планавалася што Юрэвіч будзе асістэнтам галоўнага трэнера Уладзіміра Бяляўскага[1], але пазней менавіта Юрэвіч быў прызначаны галоўным трэнерам[2]. У ліпені 2014 года па стане здароўя пакінуў пасаду галоўнага трэнера[3].
У студзені 2017 года ўвайшоў у трэнерскі штаб мінскай «Зоркі-БДУ» ў якасці асістэнта Уладзіміра Бяляўскага[4]. Не займаў фармальных пасад у клубе, але пры гэтым кантраляваў трэніровачны працэс. Пад кіраўніцтвам Юрэвіча клуб, які хутка змяніў назву на «Энергетык-БДУ», па выніках сезона 2018 выйшаў у Вышэйшую лігу.