Андрэй Пятровіч Звягінцаў

Андрэй Пятровіч Звягінцаў
руск.: Андрей Петрович Звягинцев
Рэжысёр Андрэй Звягінцаў у 2009 годзе на прэзентацыі кнігі «Майстар-клас Андрэя Звягінцава».
Дата нараджэння	6 лютага 1964(1964-02-06)[1] (60 гадоў)
Месца нараджэння	Новасібірск, Новасібірская вобласць, РСФСР, СССР[2]
Грамадзянства	СССР  Расія[3]
Адукацыя	Расійскі інстытут тэатральнага мастацтва^[d]
Прафесія	кінарэжысёр, акцёр, сцэнарыст
Кар’ера	2000 – сапр. час
Узнагароды	Прэмія «Залаты глобус» за найлепшы фільм на замежнай мове^[d] (2014) Best Screenplay Award (Cannes Film Festival)^[d] Ніка^[d] Прэмія «Сезар» за найлепшы замежны фільм (2018) прэмія Еўрапейскай кінаакадэміі за адкрыццё года^[d] (2003) Залаты арол^[d] (2012) Прыз журы Канскага кінафестывалю (2017) Сезар (2018)
IMDb	ID 1168657
az-film.com (англ.)​ (руск.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Андрэ́й Пятро́віч Звя́гінцаў (руск.: Андре́й Петро́вич Звя́гинцев; 6 лютага 1964) — расійскі кінарэжысёр, сцэнарыст, акцёр.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Новасібірску. Тамсама ў 1984 годзе скончыў акцёрскі факультэт тэатральнай вучэльні (майстэрня Л. Бялова). У далейшым пераехаў у Маскву, дзе ў 1990 годзе скончыў акцёрскі факультэт ГІТІСа (майстэрня Я. Лазарава).

У далейшым удзельнічаў у тэатральных пастаноўках («Гульня ў класікі» (1993), «Месяц у вёсцы» (1997)), здымаўся ў кіно ў эпізодах. У 2000 дэбютаваў як рэжысёр.

Найбольшую вядомасць атрымаў пасля выхаду фільма «Вяртанне» (2003), які атрымаў дзве кінапрэміі «Ніка», двух «Залатых ільвоў» (як найлепшы фільм і найлепшы рэжысёрскі дэбют), двух «Залатых арлоў».

Быў жанаты з актрысай Ірынаю Грынёвай. Пражылі разам 6 гадоў, пасля чаго разлучыліся.

Фільмаграфія

Год		Беларуская назва	Арыгінальная назва	Роля
2000	кар	«Бусідо» (кінаальманах «Чорны пакой»)	руск.: Бусидо	рэжысёр, выканаўчы прадзюсар
2000	кар	«Obscure» (кінаальманах «Чорны пакой»)	Obscure	рэжысёр, выканаўчы прадзюсар
2000	кар	«Выбар» (кінаальманах «Чорны пакой»)	руск.: Выбор	рэжысёр, выканаўчы прадзюсар
2003	ф	«Вяртанне»	руск.: Возвращение	рэжысёр
2007	ф	«Выгнанне»	руск.: Изгнание	рэжысёр, сцэнарыст
2009	кар	«Апокрыф» (кінаальманах «New York, I Love You»)	руск.: Апокриф	рэжысёр, сцэнарыст
2011	ф	«Алена»	руск.: Елена	рэжысёр, сцэнарыст
2011	кар	«Таямніца» (кінаальманах «Эксперымент 5IVE»)	руск.: Тайна	рэжысёр
2014	ф	«Левіяфан»	руск.: Левиафан	рэжысёр, сцэнарыст
2017	ф	«Нелюбоў»	руск.: Нелюбовь	рэжысёр, сцэнарыст

Узнагароды

Кінапрэмія / Кінафестываль	Год	Фільм(ы)	Катэгорыя	Вынік
Канскі кінафестываль[4][5]	2007	«Выгнанне»	«Залатая пальмавая галіна»	Намінацыя
	2011	«Алена»	Прэмія «Асаблівы погляд»	Намінацыя
	2011	«Алена»	Праграма «Асаблівы погляд» — Спецыяльны прыз журы	Перамога
	2014	«Левіяфан»	«Залатая пальмавая галіна»	Намінацыя
	2014	«Левіяфан»	«Найлепшы сцэнарый»	Перамога
	2017	«Нелюбоў»	«Залатая пальмавая галіна»	Намінацыя
	2017	«Нелюбоў»	«Прыз журы»	Перамога

Зноскі

1. Deutsche Nationalbibliothek Record #132426390 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 26 красавіка 2014.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>
2. Deutsche Nationalbibliothek Record #132426390 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 11 снежня 2014.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>
3. Museum of Modern Art online collection Праверана 4 снежня 2019.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q73268604"></a>
4. Andrei ZVIAGUINTSEV – Festival de Cannes (англ.). Праверана 14 сакавіка 2018.(недаступная спасылка)
5. Andrey ZVYAGINTSEV – Festival de Cannes (англ.). Праверана 14 сакавіка 2018.(недаступная спасылка)

Літаратура

• Дыхание камня: Мир фильмов Андрея Звягинцева. — Новое литературное обозрение, 2014. — 456 p. — ISBN 978-5-4448-0083-6.

Спасылкі

• Андрэй Звягінцаў на сайце «Internet Movie Database» (англ.)