Анна Кетлі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
16 лістапада 1889[1][2] |
||||||
Смерць |
7 верасня 1976[1][2] (86 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Веравызнанне | Лацінская Царква[5] | ||||||
Партыя | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Анна Кетлі (венг.: Kéthly Anna, 16 лістапада 1889, Будапешт, Аўстра-Венгрыя — 7 верасня 1976, Бланкенберге, Бельгія) — венгерскі палітык сярэдзіны XX стагоддзя сацыял-дэмакратычнага напрамку.
Яна была адной з дзевяці дзяцей у беднай сям'і. У 1917 годзе яна ўступіла ў Венгерскую сацыял-дэмакратычную партыю і стала актыўным сябрам партыі. У 1919 годзе Кетлі была абраная ў камітэт партыі. У наступныя гады яна часта піша артыкулы ў партыйныя газеце партыі "Népszava". У 1922 абраны ў парламент ад Сацыял-дэмакратычнай партыі, і прадстаўляла сваю партыю ў парламенце без перапынку да нямецкага ўварвання ў Венгрыю ў сакавіку 1944 года. Пасля нямецкага ўварвання пакінула Будапешт і жыла ў Венгрыі па фальшывых дакументах.
Пасля Другой сусветнай вайны Кетлі зноў стала палітычна актыўнай і дапамагла рэарганізаваць Сацыял-дэмакратычную партыю Венгрыі. У красавіку 1945 года была выбрана членам Часовага Нацыянальнага Сходу і на ўсеагульных выбарах у лістападзе таго ж года яна была зноў абраная ў парламент, на гэты раз як старшыня сацыял-дэмакратычнай фракцыі, а таксама абраная віцэ-спікерам парламента. У пасляваеннай Венгрыі яна была галоўным праціўнікам зліцця яе партыі з Венгерскай камуністычнай партыі. Ва ўнутранай барацьбе за ўладу, якая развярнулася ў сакавіку 1948 года, яна была выключана з партыі і неўзабаве пасля таго, як страціла сваё месца ў парламенце, змешчаная пад хатні арышт на працягу двух гадоў.
У чэрвені 1950 года Кетле, разам з некалькімі іншымі членамі сацыял-дэмакратычнай партыі, была арыштаваная камуністычнай уладай, якая хацела атрымаць татальны кантроль у Венгрыі. У студзені 1954 года, пасля больш чым трох гадоў у турме, ёй было прад'яўленае абвінавачванне ў шпіянажы і дзеяннях, накіраваных супраць дзяржавы. Кетлі прысудзілі да пажыццёвага зняволення. Пасля міжнароднага ціску з боку заходніх сацыялістычных партый яна была памілавана і вызвалена, але знаходзілася пад пастаянным назіраннем.
31 кастрычніка 1956 года, пасля адраджэння сацыял-дэмакратычнай партыі Венгрыі падчас паўстання, яна стала прэзідэнтам партыі. З 1 лістапада яна прыняла ўдзел у Міжнароднай Сацыялістычнай Нарадзе ў Вене, Аўстрыя. На наступны дзень, 2 лістапада, урад Венгрыі прызначыў яе дэлегатам на Генеральнай Асамблеі Арганізацыі Аб'яднаных Нацый. 3 лістапада, яе група прызначылі на пасаду міністраў у новым кааліцыі ўрадзе Імрэ Надзя, але на досвітку наступнага дня, 4 лістапада 1956 года, Савецкі Саюз уварваўся ў Венгрыю, і ёй было рэкамендавана ляцець у Нью-Ёрку і звярнуцца да Генеральнай асамблеі ААН ад імя Венгрыі. У рэшце рэшт яна пасялілася ў Лондане, Вялікабрытанія, дзе яна канцэнтруецца на напісанні і рэдагаванню сацыялістычных выданняў. У 1962 годзе Вярхоўны суд Венгрыі прысудзіў ёй трохгадовы турэмны тэрмін за антыдзяржаўную дзейнасць завочна. Анна Кетлі памёрла 7 верасня 1976 года ў Бланкенберге, Бельгія. У кастрычніку 1990 года яе прах быў вернуты ў Венгрыю і пахаваны. Поўная рэабілітацыя Анны Кетлі адбылася 7 ліпеня 1994.