Антоніа Сакіні | |
---|---|
фр.: Antonio Sacchini | |
Асноўная інфармацыя | |
Дата нараджэння | 14 чэрвеня 1730[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 6 кастрычніка 1786[1][2][…] (56 гадоў) |
Месца смерці | |
Музычная дзейнасць | |
Педагог | Франчэска Дурантэ, Gennaro Manna[d] і Nicola Fiorenza[d] |
Прафесіі | кампазітар, музыказнавец |
Інструменты | скрыпка |
Жанры | опера |
Выхаванцы | Adriana Ferrarese del Bene[d], Henri Montan Berton[d] і Nancy Storace[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Антоніа Марыя Гаспара Сакіні (італ.: Antonio Maria Gasparo Sacchini; 14 чэрвеня 1730, Фларэнцыя — 6 кастрычніка 1786, Парыж) — італьянскі кампазітар, прадстаўнік музыкі ракако. Аўтар 45 опер, 8 араторый, духоўнай музыкі, 2 сімфоній, а таксама камернай музыкі.
Вучыўся музыцы ў Неапалі пад кіраўніцтвам Франчэска Дурантэ. Працаваў у Падуі і Рыме, быў дырэктарам кансерваторыі ў Венецыі, потым некаторы час працаваў у Мюнхене і Штутгарце. У 1772—1782 гг. знаходзіўся ў Лондане, апошнюю частку жыцця правёў у Парыжы. Оперы яго ставіліся спачатку ў Італіі («Alessandro nell' Indie», «Scipione in Cartagine»), потым у Лондане («Il Cid», «Tamerlano», «Lucio Vero», «Nitetti», «Perseo») і Парыжы («Rinaildo», «Dardanus», «Oedipe à Colonne» і інш.).
Іншыя яго творы — імшы, матэты, санаты для скрыпкі, трыа, квартэты.
Быў сябрам масонскай ложы Saint Jean d'Écosse du Contrat social.