Апочка

Горад
Апочка
руск.: Опочка
Герб
Герб
Краіна
Суб’ект федэрацыі
Муніцыпальны раён
Каардынаты
Заснаваны
1414
Горад з
Плошча
  • 23,91 км²
Вышыня цэнтра
90 м
Насельніцтва
  • ▲9 928 чал. (2021)[1]
Часавы пояс
Тэлефонны код
81138
Паштовыя індэксы
182330
Аўтамабільны код
60
Код АКАТП
Афіцыйны сайт
Апочка на карце Расіі ±
Апочка (Расія)
Апочка
Апочка (Пскоўская вобласць)
Апочка

Апочка[2] (руск.: Опочка) — горад (з 1777 года) у Расіі, адміністрацыйны цэнтр Апочацкага раёна Пскоўскай вобласці. Насельніцтва 9,9 тыс. чалавек (2021). Заснаваны ў 1414 годзе.

Горад размешчаны на рацэ Вялікая (басейн Пскоўскага возера), за 130 км ад Пскова.

Лясная гаспадарка, харчовая прамысловасць.

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

Першае ўмацаванае паселішча на месцы Апочкі існавала ў XIV стагоддзі пад назвай Каложа. У 1406 годзе яно было разбурана войскамі Вітаўта. Восенню 1414 года паселішча было адноўлена пад новай назвай, якую яно атрымала ад вапнякоў, што ўсцілалі рачное дно. У XV стагоддзі Апочка мела земляны вал і драўляныя сцены. Пачынаючы ад 1426 года паселішча вытрымала некалькі аблог Вялікага Княства Літоўскага, Лівонскага ордэна і Рэчы Паспалітай.

Неўзабаве тэрыторыя горада павялічылася, і апроч Верхняга горада (вала) з’явіўся і Ніжні. У XVI стагоддзі ў Апочцы меліся два манастыры — жаночы Успенскі і мужчынскі Мікольскі (скасаваныя ў 1764 годзе).

Насельніцтва

[правіць | правіць зыходнік]
Год Колькасць
1856 4 300
1897 5 700
1931 5 400
1939 11 174 [3]
1959 11 615 [4]
1970 12 910 [4]
1979 15 078 [4]
1989 16 130 [4]
Год Колькасць
1992 16 100
1996 15 800
1998 15 500
2001 14 800
2002 13 964 [5]
2004 13 644 [6]
2005 13 223 [6]
2006 12 749 [6]
Год Колькасць
2007 12 387 [6]
2008 12 225 [6]
2009 11 964 [6]
2010 11 603 [7]
2011 11 547 [4]
2012 11 362 [4]
2013 10 910 [4]
2014 10 599 [4]
Год Колькасць
2015 10 488 [8]
2016 10 483 [9]
2017 10 307 [10]
2018 10 144 [11]
2019 9 902 [12]
2020 9 495 [13]
2021 9 928 [1]

Вядомыя асобы

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б https://rosstat.gov.ru/storage/mediabank/tab-5_VPN-2020.xlsx
  2. ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13). — карта Пскоўскай вобласці
  3. ↑ http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus_pop_39_3.php
  4. ↑ а б в г д е ё ж http://pskovstat.gks.ru/wps/wcm/connect/rosstat_ts/pskovstat/resources/09e6e300442f853bb5fff520d5236cbc/Ibd140530_2.pdf
  5. ↑ http://www.perepis2002.ru/ct/doc/1_TOM_01_04.xls
  6. ↑ а б в г д е https://pskovstat.gks.ru/storage/mediabank/nas140825_1.htm
  7. ↑ http://pskovstat.gks.ru/wps/wcm/connect/rosstat_ts/pskovstat/resources/2e154b004cb8f1158adbdff7f219d26e/%2Fvpn2010%2Fdoclib6%2Fnas111223_23.htm
  8. ↑ http://www.gks.ru/free_doc/doc_2015/bul_dr/mun_obr2015.rar
  9. ↑ http://www.gks.ru/free_doc/doc_2016/bul_dr/mun_obr2016.rar — 2018.
  10. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2017 года — М.: Росстат, 2017.
  11. ↑ https://pskovstat.gks.ru/storage/mediabank/nas180322_1.htm
  12. ↑ https://pskovstat.gks.ru/storage/mediabank/nas190405_1.htm
  13. ↑ https://pskovstat.gks.ru/storage/mediabank/nas200325_1.htm
  14. ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17). — С. 98.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]