Арга́зм — раптоўная разрадка назапашанага сексуальнага ўзбуджэння ў час цыклу сексуальных рэакцый, што прыводзіць да рытмічных, міжвольных цягліцавых скарачэнняў у вобласці таза, якія характарызуюцца сексуальным задавальненнем[1][2]. Аргазмы, якія адчуваюць мужчыны і жанчыны, кантралююцца аўтаномнай нервовай сістэмай. Звычайна яны звязаны з міжвольнымі дзеяннямі, якія ўключаюць цягліцавыя спазмы ў розных частках цела, агульнае адчуванне эйфарыі і, часта, рухі цела і вакалізацыі[2]. Перыяд пасля аргазму (вядомы як няўзрушны, або рэфрактэрны перыяд) звычайна ёсць расслабляльным вопытам, які тлумачыцца выкідам нейрагармонаў аксітацыну і пралактыну, а таксама эндарфінаў (або «эндагеннага марфіну»)[3].
Аргазм у чалавека звычайна ўзнікае ў выніку фізічнай сексуальнай стымуляцыі пеніса ў мужчын (звычайна суправаджаецца эякуляцыяй) і клітара ў жанчын[2][4][5]. Сексуальная стымуляцыя можа ажыццяўляцца самастойна (мастурбацыя) або з сексуальным партнёрам (пранікальны секс, секс без пранікнення або іншая сексуальная актыўнасць).
Уплыў аргазму на здароўе разнастайны. Падчас сексуальнай актыўнасці існуе мноства фізіялагічных рэакцый, у тым ліку расслаблены стан, які ствараецца пралактынам, а таксама змены ў цэнтральнай нервовай сістэме, такія як часовае зніжэнне метабалічнай актыўнасці вялікіх частак кары галаўнога мозгу, у той час як у лімбічных (г. зн. «памежных») частках галаўнога мозгу няма змен або метабалічная актыўнасць павялічваецца[6]. Існуе шырокі спектр сексуальных дысфункцый, такіх як анаргазмія.
Аргазм на Вікісховішчы |