Архіпелаг Аляксандра (англ.: Alexander Archipelago) — група астравоў каля заходняга ўзбярэжжа Паўночнай Амерыкі ў Ціхім акіяне, якія адасоблены ад мацерыка Лін-Каналам[1]. З’яўляецца часткай тэрыторыі ЗША, штат Аляска. Плошча 36,8 тысяч км².
Архіпелаг быў адкрыты ў 1741 годзе рускай экспедыцыяй В. Берынга і А. Чырыкава. Да 1867 належаў Расіі.
Каля 1 100 астравоў і скал. Найбольшымі астравамі з’яўляюцца астравы Баранава, Прынца Уэльскага, Адміралцейства, Чычагова, Анет і інш. Рэльеф горны, са слядамі старажытных зледзяненняў. Вышыня да 1 432 м. Берагі стромкія, моцна расчлянёныя, часткова фіёрдавыя. Складзены з інтрузіўных і метамарфічных парод. Клімат умераны, марскі. Сярэдняя тэмпература студзеня ад −1,6 °C на поўначы да 1,2 °C на поўдні; сярэдняя тэмпература ліпеня адпаведна 12 °C і 14 °C. Ападкаў ад 2 000 да 3 000 мм за год. Да вышыні 1 000—1 100 м сустракаюцца хваёвыя лясы (сітхінская елка і інш.), якія змяняюцца альпійскімі лугамі.
З карэнных народаў у рэгіёне жывуць індзейцы тлінкіты і кайгані-хайда. Індзейцы племя цымшыян, якія жывуць на востраве Анет, пасяліліся на ім параўнальна нядаўна, прыбыўшы ў XIX стагоддзі з Брытанскай Калумбіі. Самым буйным горадам архіпелага з’яўляецца горад Сітка на востраве Баранава, а таксама горад Кетчыкан на востраве Рэвільяхіхеда.
Гаспадарчая дзейнасць заснавана на рыбалоўстве, зверагадоўлі, лесараспрацоўцы. На тэрыторыі архіпелага знаходзіцца Нацыянальны парк Адміралці[2].