Арыстып | |
---|---|
грэч. Ἀρίστιππος | |
Дата нараджэння | каля 435 да н.э.[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 355 да н.э. ці 366 да н.э. |
Месца смерці | |
Дзеці | Arete of Cyrene[d] |
Род дзейнасці | філосаф |
Навуковая сфера | філасофія |
Вядомыя вучні | Arete of Cyrene[d] і Antipater of Cyrene[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Арысты́п (грэч. Ἀρίστιππος, лац.: Aristippos) з Кірэны (каля 435 — каля 366 да н.э.) — старажытнагрэчаскі філосаф.
Вучань Сакрата. Заснавальнік кірэнскай школы, адзін з пачынальнікаў геданізму ў этыцы.
Паводле Арыстыпа, чалавечаму пазнанню даступныя толькі пачуцці, уласныя станы, прыемныя ці прыкрыя, а не існуючыя аб'ектыўна знешнія рэчы; успрыманні іншых людзей для чалавека недасягальныя, ён можа абапірацца толькі на іх выказванні. Таму Арыстып аддаваў перавагу практычнаму, а не тэарэтычнаму пазнанню. Найвышэйшую мэту жыцця бачыў у асабістым здавальненні, але, паводле Арыстыпа, чалавек не павінен падпарадкоўвацца яму, а імкнуцца да разумнай асалоды. Здавальненне і пакуты лічыў мерай дабра і зла, ісціны і хлусні. Сцвярджаў, што не трэба шкадаваць аб мінулым ці баяцца будучыні, у мысленні, як і ў дзеяннях, трэба надаваць значэнне толькі сучаснаму, якім можна вольна распараджацца.