Астракан

Астракан

Астракан або астрак (стар.-грэч.: τὸ ὄστρακοντὸ ὄστρακον — гліняны чарапок) — чарапок глінянага посуду, а таксама радзей марская ракавіна, яечная шкарлупіна, асколак вапняка або сланца[1].

У Старажытным Егіпце, з прычыны сваёй даступнасці ў параўнанні з дарагімі папірусамі, гліняныя чарапкі служылі для запісаў, разлікаў, квітанцый і кароткіх лістоў. На астраканах старажытныя вучні выконвалі школьныя хатнія заданні. Тэкст на астраканах пісалі чарнілам або выдрапвалі[2]. Былі знойдзеныя цэлыя архівы11 астраканаў (напрыклад, «Архіў Ніканора  (ням.) (бел.»).

У Старажытнай Грэцыі, у прыватнасці ў Афінах, астраканы выкарыстоўваліся для галасавання ў працэдуры астракізму і таму з’яўляюцца каштоўнай крыніцай ведаў не толькі аб штодзённым, але і палітычным жыцці.

Астраканы вывучае папіралогія[3]. Калекцыяніраванне астраканаў ставіцца да балотыкі.

Зноскі

  1. ↑ Острак(руск.) // Власов В.Г. Новый энциклопедический словарь изобразительного искусства: В 10 т.. — СПб.: Азбука-классика, 2007. — Т. VI: Н — О.(недаступная спасылка)
  2. ↑ Барбара Мерц. Красная земля, Черная земля. — Москва: ЦЕНТРПОЛИГРАФ, 2008. — С. 161. — 464 с. — ISBN 978-5-9524-3621-3.
  3. ↑ Фихман И. Введение в документальную папирологию. — Наука, 1987. — С. 215.