Афірмацыя — гэта станоўчая заява або сцверджанне, якое выкарыстоўваецца для павелічэння матывацыі, самапавагі і ўпэўненасці ў сабе. Афірмацыі ўяўляюць сабой простыя фразы, якія чалавек рэгулярна паўтарае з мэтай змены мыслення і стварэння пазітыўнага стаўлення да жыцця.
Тэрмін «афірмацыя» паходзіць ад лацінскага слова affirmatio, што азначае «сцвярджэнне». Упершыню метад афірмацый быў апісаны псіхолагамі і псіхатэрапеўтамі ў XX стагоддзі. Асаблівую папулярнасць гэты метад атрымаў дзякуючы Луізе Хэй, аўтару кніг па самаразвіцці і самалячэнні, якая сцвярджала, што паўтарэнне станоўчых фраз здольнае змяняць мысленне чалавека і ўплываць на яго жыццё[1].
Асноўны механізм дзеяння афірмацый заснаваны на падсвядомым уздзеянні на самаўспрыманне і паводзіны чалавека. Даследаванні паказваюць, што пры рэгулярным паўтарэнні станоўчых сцверджанняў чалавек можа змяняць свае ўнутраныя перакананні, што спрыяе паляпшэнню самаадчування і дасягненню пастаўленых мэтаў[2].
У сучаснай псіхалогіі і коўчынгу афірмацыі шырока выкарыстоўваюцца ў якасці інструмента для матывацыі і дасягнення пазітыўнага мыслення. Некаторыя псіхатэрапеўты лічаць афірмацыі адным з даступных спосабаў змяніць негатыўныя ўяўленні аб сабе.
Нягледзячы на папулярнасць афірмацый, некаторыя даследчыкі і псіхолагі скептычна ставяцца да іх эфектыўнасці. Напрыклад, даследаванне 2009 года паказала, што ў людзей з нізкай самаацэнкай паўтарэнне станоўчых сцверджанняў можа выклікаць адваротны эфект, бо мозг чалавека схільны адхіляць сцвярджэнні, якія ўспрымаюцца як непраўдзівыя[3].
Прыклад станоўчых афірмацый на беларускай мове можна знайсці на старонцы «Афірмацыі па-беларуску»[4].