БРІКС (англ.: BRICS, вымаўляецца па-беларуску як «БРЫКС») — група з десяці краін: Бразілія, Расія, Індыя, Кітай, Паўднёва-Афрыканская Рэспубліка, Егіпет, Эфіопія, Іран, Саудаўская Аравія і ААЭ[1][2].
Першапачатковымі членамі былі Бразілія, Расія, Індыя, Кітай і ПАР. З 1 студзеня 2024 года членства атрымалі яшчэ пяць краін. У БРІКС таксама хацела ўступіць Аргенціна[3], але ўрэшце адмовілася[4].
На думку Goldman Sachs, да 2050 года сумарна эканомікі краін групы па памеры перавысяць сумарны памер эканомік самых багатых краін свету (G7).
Скарачэнне BRIC (Brazil, Russia, India, China) было ўпершыню прапанавана Джымам О’Нейлам, аналітыкам Goldman Sachs, у лістападзе 2001 года ў аналітычнай запісцы банка і выкарыстоўвалася да 2011 года. У сувязі з далучэннем Паўднёва-Афрыканскай Рэспублікі (South Africa) да БРІК 18 лютага 2011 года, па заяве індыйскага міністра фінансаў з гэтага часу група пачала насіць назву BRICS.
Паслядоўнасць літар у слове вызначаецца не толькі мілагучнасцю, але і тым, што само слова ў англійскай транскрыпцыі BRICS падобна да англійскага слова bricks — «цагліны», такім чынам, дадзены тэрмін выкарыстоўваецца ў якасці абазначэння групы краін, за кошт росту якіх будзе забяспечвацца будучы рост сусветнай эканомікі і фондавых рынкаў у прыватнасці.
БРІКС існуе як нефармальнае аб’яднанне, у блока няма статусу міжнароднай арганізацыі — у адрозненне, напрыклад, ад ААН ці НАТА. Таму і дакладнай структуры таксама няма. Няма ні статута, ні штаб-кватэры, ні сталага кіраўніка. На час саміту функцыі «кіраўніка БРІКС» выконвае прэзідэнт краіны, дзе праводзяць чарговую сустрэчу.
У якасці нарматыўна-прававых дакументаў БРІКС выкарыстоўваюцца пратаколы самітаў і міжнародныя пагадненні па розных пытаннях[5].
На саміце БРІКС 2023 года былі сфармуляваны наступныя асноўныя кірункі міжнароднага супрацоўніцтва: