Баланаглос

Баланаглос
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Паўхордавыя Клас:  Кішачнадыхальныя Сямейства:  Ptychoderidae Род:  Баланаглос
Міжнародная навуковая назва
Balanoglossus
Віды
Balanoglossus apertus Spengel, 1893 Balanoglossus aurantiacus Girard, 1853 Balanoglossus australiensis Hill, 1894 Balanoglossus biminiensis Willey, 1899 Balanoglossus capensis Gilchrist, 1908 Balanoglossus carnosus Willey, 1899 Balanoglossus clavigerus Delle Chiaje, 1829 Balanoglossus gigas Fr. Müller in Spengel, 1893 Balanoglossus jamaicensis Willey, 1899 Balanoglossus misakiensis Kuwano, 1902 Balanoglossus natalensis Gilchrist, 1908 Balanoglossus numeensis Maser, 1913 Balanoglossus occidentalis Ritter, 1902 Balanoglossus proterogonius Belichov, 1928 Balanoglossus salmoneus Belichov, 1928 Balanoglossus stephensoni van der Horst, 1937
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   158628 NCBI   35079

Баланаглос (Balanoglossus) — род паўхордавых жывёл класа кішачнадыхальных.

Апісанне

Пашыраны ўсюды, акрамя Антарктыды, на дне мораў.

Доўгі час іх адносілі да чарвей; А. А. Кавалеўскі даказаў (1867), што яны бліжэй ца хордавых жывёл, шэраг прыкмет збліжае іх з ігласкурымі і паганафорамі. Найбольш вядомы баланаглос клавігерус.

Даўжыня ад 3 да 250 см (В. gigas). Цела чэрвепадобнае, складаецца з 3 аддзелаў — хабатка, каўнерыка і тулава. Маюць шчэлепы (2 рады), якія пранізваюць стрававод. Раздзельнаполыя, В. proliferans можа размнажацца палавым і бясполым (дзяленнем) спосабамі. Кормяцца дробнымі жывёламі, расліннымі рэшткамі і іншымі арганічнымі рэчывамі.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).