Барвенак малы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Барвінак.

Барвенак малы
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Гарычкакветныя Сямейства:  Кутровыя Падсямейства:  Rauvolfioideae Трыба:  Vinceae Род:  Барвенак Від:  Барвенак малы
Міжнародная навуковая назва
Vinca minor L., 1753
Сінонімы
Pervinca heterophyla Raf. Pervinca procumbens Gilib. Pervinca repens Raf. inca acutiflora Bertol. ex W.D.J.Koch Vinca ellipticifolia Stokes Vinca humilis Salisb. Vinca intermedia Tausch Vinca minor var. intermedia (Tausch) Nyman Vinca minor var. sabinka H.Scholz
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   30238 NCBI   60093 EOL   585626 GRIN   t:41680 IPNI   82701-1 TPL   kew-213172

Барве́нак малы^[1] (Vinca minor) — від кветкавых раслін з роду Барвенак (Vinca) сямейства Кутровыя (Apocynaceae).

Назва

Барвенак малы, барвінак^[2], барвінец^[3][4].

Батанічнае апісанне

Батанічная ілюстрацыя з кнігі О. В. Тамэ «Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz», 1885

Шматгадовыя вечназялёныя травяністы расліны або паўкусцікі вышынёй 30—60 см. Сцёблы ляжачыя, галінастыя. Лісце супраціўнае, простае, суцэльнае, скурыстае, бліскучае, з суцэльным гладкім краем і завостранай верхавінкай, на кароткіх чаранках. Верхні бок ліста цёмна-зялёнага колеру. Кветкі сіняга колеру, на прамастойных галінках вышынёй 10—20 см у пазухах лісця. Плод — сухая лістоўка цыліндрычнай формы.

Ядавітая расліна.

Распаўсюджанне і экалогія

Радзімай расліны з’яўляецца Еўропа і Малая Азія. Распаўсюдзілася на тэрыторыі Еўразіі і Паўночнай Амерыкі. Мезафіт. Патрабавальная да якасці глебы, не патрабавальная да асвятлення. Цвіце ў маі—чэрвені.

Класіфікацыя

Таксанамія

Від Барвенак малы ўваходзіць у род Барвенак (Vinca) трыбы Vinceae падсямейства Rauvolfioideae сямейства Кутровыя (Apocynaceae) парадку Гарычкакветныя (Gentianales).

яшчэ 4 подсемейства (па Сістэме APG II)

яшчэ 7 родаў

сямейства Кутровыя

трыба Vinceae

від Барвенак малы

парадак Гарычкакветныя

падсямейства Rauvolfioideae

род Барвенак

яшчэ 4 сямействы (па Сістэме APG II)

яшчэ 8 трыб (па Сістэме APG II)

яшчэ 4 віды

Прадстаўнікі

У межах віду вылучаюць некалькі формаў:^[5]

• Vinca minor f. alba (West.) Dipp. — з белымі кветкамі;
• Vinca minor f. argenteo-variegata (West.) Rehd. — з лісцем у белых плямах;
• Vinca minor f. atropurpurea (Sweet) Rehd. — з пурпурнымі кветкамі;
• Vinca minor f. aureo-variegata (West.) Rehd. — з лісцем у залаціста-жоўтых плямах;
• Vinca minor f. azurea Dipp. — з кветкамі нябесна-блакітнай афарбоўкі;
• Vinca minor f. multiplex (Sweet) Rehd. — з пурпурнымі махровымі кветкамі.

Гаспадарчае значэнне

Вырошчваецца ў культуры. Дэкаратыўная і лекавая расліна.

Зноскі

1. Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.
2. З. Верас Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік, Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра. Вiльня, Субач 2, 1924
3. Federowski M. Lud Bialoruski na Rusi litewskiej. Krakow, I, 1897
4. Ганчарык М. М. Беларускія назвы раслін. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. II і IV. — Горы-Горки, 1927.
5. Паводле кнігі «Деревья и кустарники СССР» (гл. раздзел Літаратура).

Літаратура

• Булат В. С., Пашына Г. В. Барвенак // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз. — С. 236.
• Род 1163. Барвинок — Vinca L. // Флора СССР. В 30-ти томах / Начато при руководстве и под главной редакцией акад. В. Л. Комарова; Редакторы тома Б. К. Шишкин и Е. Г. Бобров. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1952. — Т. XVIII. — С. 650—651. — 802 с. — 3 000 экз.
• Род 1. Барвинок — Vinca L. // Деревья и кустарники СССР. Дикорастущие, культивируемые и перспективные для интродукции. / Ред. тома С. Я. Соколов. — 1962. — Т. VI. Покрытосеменные. Семейства Логаниевые — Сложноцветные. — С. 18. — 380 с. — 2 400 экз.
• Муравьёва Д. А. Фармакогнозия. — М.: Медицина, 1978. — 656 с.
• Мазнев Н. И. Энциклопедия лекарственных растений. — 3-е изд., испр. и доп.. — М.: Мартин, 2004. — 496 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-8475-0213-3.
• Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. 1037. Vinca minor L. — Барвинок малый // Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2004. — Т. 3. Покрытосеменные (двудольные: раздельнолепестные). — С. 51. — ISBN 5-87317-163-7.

Спасылкі

• Барвинок малый — Vinca minor: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
• Гербарий ЦБС НАН Беларуси MSKH (руск.)