Барыс Львовіч Бразоль

Барыс Львовіч Бразоль
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 31 сакавіка 1885(1885-03-31)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 19 сакавіка 1963(1963-03-19)[1][2] (77 гадоў)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці мовазнавец, біёграф, перакладчык
Мова твораў англійская

Барыс Львовіч Бразоль (руск.: Борис Львович Бразоль; 31 сакавіка 1885 Палтава — 19 сакавіка 1963, Нью-Ёрк) — рускі пісьменнік і грамадскі дзеяч.

Падчас Першай сусветнай вайны ў рускай ваеннай разведцы. Пасля рэвалюцыі — у эміграцыі. У 1920-я гады адзін з галоўных супрацоўнікаў Г. Форда пры падрыхтоўцы амерыканскага выдання «Сіёнскіх пратаколаў», а таксама шырокіх каментарыяў да іх («Міжнароднае яўрэйства», у 4 т.). Перадаваў грошы ад Форда на падтрымку нацыстаў у Германіі.

Асноўныя працы: «Жаночыя сілуэты ў рускай літаратуры» (СПб., 1907), «Крытычныя грані» (СПб., 1910), «Свет на ростані» (Бялград, 1922), «Матывы рускай рэлігійна-філасофскай свядомасці» (Нью-Ёрк, 1930), «Пушкін і Расія» (Нью-Ёрк, 1949), «Душэўная драма Гогаля» (1952).

Зноскі

  1. ↑ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  2. ↑ а б Boris Brasol // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Святая Русь: Энциклопедический словарь русской цивилизации / сост. О.А. Платонов. — М, 2000. — 1040 с. ISBN 5-901364-01-5