Белгародская вобласць

Белгародская вобласць
Герб[d] Сцяг
Герб[d] Сцяг
Краіна
Уваходзіць у
Адміністрацыйны цэнтр
Дата ўтварэння 6 студзеня 1954
Кіраўнік Вячаслаў Уладзіміравіч Гладкоў
Насельніцтва
  • 1 500 659 чал. (2024)
Плошча
  • 27 134 км²
Вышыня
над узроўнем мора
220 м
Белгародская вобласць на карце
Часавы пояс MSD і Еўропа/Масква[d][2]
Код ISO 3166-2 RU-BEL
Код аўтам. нумароў 31
Афіцыйны сайт (руск.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Белгародская вобласць — суб’ект Расійскай Федэрацыі, размешчаны на поўдні Цэнтральнай Расіі на мяжы з Украінай. Утворана 22 кастрычніка 1932 года. У цяперашніх межах існуе з 6 студзеня 1954 года. У склад вобласці ўваходзіць 21 раён, 6 гарадоў абласнога падпарадкавання і 4 горада раённага падпарадкавання. Адміністрацыйны цэнтр — горад Белгарад (342 тыс. чалавек), які размешчаны ў 695 км на поўдзень ад Масквы.

Найбуйнейшыя гарады: Белгарад, Стары Аскол, Губкін, Шабекіна, Аляксееўка, Валуйкі.

Насельніцтва вобласці складае 1511,6 тыс. чалавек (2005), у тым ліку гарадскога — 65,8 % , сельскага — 34,2 % (2005). Шчыльнасць насельніцтва — 55,8 чалавека на 1 км² (2005). Сярэдні ўзрост складае 38,5 года, у тым ліку мужчын — 35,6, жанчын — 41 год.

Колькасць эканамічна актыўнага насельніцтва — 46 %. Вобласць практычна мананацыянальна: 93 % — рускія, 5 % — украінцы, 0,4 % — беларусы.

Вядомыя асобы

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі