Берталан Секей

Берталан Секей
венг.: Székely Bertalan
Аўтапартрэт (1859)
Дата нараджэння	8 мая 1835(1835-05-08)[1][2]^[…]
Месца нараджэння	Клуж-Напока, жудзец Клуж, Румынія[3]
Дата смерці	21 жніўня 1910(1910-08-21)[1][2]^[…] (75 гадоў)
Месца смерці	Cinkota^[d], Гёдзёлёскі яраш^[d], камітат Пешт-Піліш-Шольт-Кішкун^[d], Каралеўства Венгрыя, Аўстра-Венгрыя
Грамадзянства	Венгрыя  Аўстрыйская імперыя  Транслейтанія
Дзеці	Ágoston Székely^[d] і Arpad Székely von Adamos^[d]
Род дзейнасці	мастак, history painter
Месца працы	Венгерскі ўніверсітэт выяўленчых мастацтваў
Жанр	партрэт
Уплыў на	Шыман Холашы, Octavian Smigelschi^[d], Gyula Tichy^[d] і János Böhm^[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Секей.

Берталан Секей (часам памылкова Шэкелі; сапр. імя Барталамей Секей, венг.: Székely Bertalan, 8 мая 1835, Колажвар — 21 жніўня 1910, Мацьяшфёльд, каля Будапешта) — буйны венгерскі мастак-рамантык.

Жыццё і творчасць

Берталан Секей нарадзіўся ў Трансільваніі. З 1851 па 1855 год вывучаў жывапіс у Венскай акадэміі выяўленчых мастацтваў пад кіраўніцтвам Іагана Непамука Гейгера і Карла Раля. У 1855 годзе Секей вяртаецца ў Трансільванію, дзе выкладае маляванне і піша шыльды для крам. У 1858 годзе ён працуе ва ўладаннях графаў Айхельбургаў, у тым жа годзе жэніцца. Узімку 1859 года мастак пераяжджае ў Мюнхен, дзе працягвае сваю адукацыю ў Карла фон Пілаці. Прыблізна з гэтага часу Секей усё больш сваёй увагі надае адлюстраванню на палатне падзей венгерскай гісторыі.

У 1862 годзе Берталан Секей пераязджае ў Пешт. У 1863 годзе яго карціна «Уцёкі імператара Карла VII» перамагае на мастацкім конкурсе, і на атрыманую грашовую прэмію мастак здзяйсняе паездку ў Францыю (Парыж) і Галандыю, з якой у 1864 годзе вяртаецца на радзіму.

Акрамя славы стваральніка палотнаў на гістарычную тэматыку, Б. Секей быў вядомы як цудоўны партрэтыст. Свае лепшыя творы мастак стварае ў 1870-я гады. У 1880-х гадах ён таксама займаецца насценным жывапісам (Венгерскі дзяржаўны оперны тэатр, Кафедральны сабор у Пешце, ратуша ў Кечкемеце і інш.). З 1902 года ён — дырэктар мастацкай школы.

Галерэя

• 
  Выяўленне цела караля Людовіка II (1860)
• 
  Мохацкая бітва (1866)
• 
  Жанчыны Эгера (1867)
• 
  Кароль Ласла V і Улі Цылійскі (1870)
• 
  Партрэт імператрыцы Лізаветы Аўстрыйскай
• 
  Міклаш Добацы і яго жонка
• 
  Хлопчык з хлебам і маслам (каля 1875)
• 
  Японка (1903)
• 
  Клятва крывёй венгерскі правадыроў (1896-99)
• 
  Партрэт Ферэнца Дэака (1869)
• 
  Партрэт Л. Салая. (1864)

Зноскі

1. Bertalan Székely von Adamos // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q24255573"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1547776"></a>
2. Bertalan (Bartholomäus) Székely von Ádámos // Brockhaus Enzyklopädie
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
3. Deutsche Nationalbibliothek Record #119479044 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 12 снежня 2014.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Берталан Секей