Брытва[1] — прылада для галення.
Першыя брытвы з'явіліся ў шумераў і егіпцян, для галення яны выкарыстоўвалі крэмневыя нажы. У другім тысячагоддзі да н. э. былі распаўсюджаныя бронзавыя брытвы, у 1-м тыс. да н. э. - жалезныя. Першапачаткова ўсе брытвы былі дугападобныя, у рымлян з'яўляюцца прамыя брытвы. У пачатку XX стагоддзя з'яўляюцца бяспечныя брытвы.