Будуар

Будуар
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Будуар імператрыцы Марыі аляксандраўны

Будуа́р^[1][2] (фр.: boudoir) — невялікі гасціны пакой інтымнага характару.

Прызначаўся для прыёму найбольш блізкіх сяброў і знаёмых. Узнік у пачатку XVIII стагоддзя ў французскім мастацтве інтэр’ера і стаў неад’емным элементам палацавага ўбранства часоў ракако і класіцызму. Яго абсталёўвалі ўтульнай мэбляй (крэслы, софы, столікі, бюро), упрыгожвалі жывапіснымі палотнамі сентыментальна-эратычнага характару.

Зноскі

1. БелЭн 1996.
2. ТСБМ 1977.

Літаратура

• Будуа́р // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — С. 316. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
• Будуа́р // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Галоўная рэдакцыя Беларус. Сав. Энцыклапедыі, 1977. — Т. 1: А — В / [рэдактар М. П. Лобан]. — С. 414—15. — 604 с.