Вазелін

Вазелін

Вазелін (фр.: vaseline) — прадукт перапрацоўкі нафты, аднастайная мазепадобная маса, сумесь цяжкага нафтавага алею і некаторых цвёрдых вуглевадародаў (парафін, цэрэзін, петралатум). Вазелін атрымліваюць расплаўленнем цвёрдых вуглевадародаў (15—20 %) альбо іх сумесяў у нафтавым алеі з наступнай ачысткай гэтай сумесі сернай кіслатой і адбельвальнай глінай.

Віды

• Медыцынскі вазелін — ужываюць у якасці асновы для падрыхтоўкі мазяў; аказвае супрацьзапаленчае дзеянне і абараняе скуру ад розных раздражняльнікаў;
• Жоўты вазелін — для тэхнічных мэтаў (насычэння паперы, тканін і інш);
• Кандэнсатарны вазелін — для патрэб электратэхнічнай прамысловасці;
• Тэхнічны вазелін — універсальная антыфрыкцыйная і ахоўная змазка.

Ужыванне

Ужываюць вазелін для насычэння паперы і тканін у электратэхнічнай прамысловасці, для атрымання пластычных змазак, устойлівых да дзеяння моцных акісляльнікаў, для абароны металаў ад карозіі, у якасці слабільнага сродку ў медыцыне, ужываюць для змазвання наканечніка клізмы, як кампанент касметычных крэмаў у касметыцы. Вазеліны ўжываюцца ў якасці тлушчавай асновы ў некаторых аблушчваючых і іншых крэмах і самастойна (вазелін, борны вазелін, крэмы для масажу).

Насуперак устоянаму меркаванню, вазелін мае вельмі малое ўжыванне ў якасці лубрыканту (змазкі) у секс-індустрыі, з прычыны таго, што ён спрыяе разбурэнню латэксу (аднак, варта адзначыць, што латэкс ужываецца не заўсёды, тым больш у секс-індустрыі); тут выкарыстоўваюцца іншыя склады на аснове водазмяшчальных кампанентаў (напрыклад, сіліконы). Пры нанясенні татуіровак выкарыстоўваецца для загойвання і змякчэння скарынкі, якая ўтвараецца пасля працэдуры.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3). — С. 448.
• Краткая энциклопедия домашнего хозяйства / Под ред. А. Ф. Ахабадзе, А. Л. Грекулова — М.: Большая Советская Энциклопедия, 1976. (руск.)