Валадушка круглалістая

Валадушка круглалістая
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Bupleurum rotundifolium L., 1753

Сінонімы
  • Bupleurum perfoliatum Lam.
  • Bupleurum perfoliatum var. rotundifolium (L.) Desv.
  • Bupleurum rotundifolium var. alpinum Lapeyr.
  • Bupleurum rotundifolium f. oblongum Bornm. ex H.Wolff
  • Diatropa rotundifolia (L.) Dumort.

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  29608
NCBI  90446
EOL  581711
GRIN  t:316596
IPNI  38361-2
TPL  kew-2687113

Валаду́шка круглалістая[3][4] (Bupleurum rotundifolium) — від кветкавых раслін сямейства Парасонавыя (Apiaceae), тыпавы від роду Валадушка (Bupleurum).

Валадушка круглалістая, валодаўнік, заяча капуста[5].

Батанічнае апісанне

[правіць | правіць зыходнік]
Батанічная ілюстрацыя з кнігі А. Маскле «Atlas des plantes de France», 1891

Аднагадовая травяністая шызавата-зялёная расліна вышынёй 25—150[4] (15—75[6]) см. Сцябло прамастойнае, круглае, простае або слаба галінастае ў верхняй частцы. Лісце чаргаванае па даўжыні сцябла, простае, суцэльнае, з гладкім краем, сядзячае. Ніжняе лісце падоўжана-эліптычнае, звужанае да асновы, астатняе — круглавата-яйцападобнай формы, пранізанае сцяблом. Кветкі жоўтага колеру, з 5 пялёсткамі, у складаных парасоніках. Плод — віслаплоднік з ніткападобнымі рэбрамі, які пры выспяванні распадаецца на дзве палавінкі.

Распаўсюджанне і экалогія

[правіць | правіць зыходнік]

Расліна распаўсюджана ў Еўропе, Міжземнамор’і, на Балканах, у цэнтральных і паўднёвых рэгіёнах Еўрапейскай часткі Расіі, на Каўказе, у Заходняй Сібіры. Святлолюбівая, марозаўстойлівая расліна, ксерафіт. Расце ў стэпах, на сухіх лугах, пашах і агародах, пустках. Цвіце ў маі—ліпені, пладаносіць у чэрвені—жніўні[6].

Лекавая расліна.

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 8. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. а б ЭПБ 1983.
  5. Ганчарык М. М. Беларускія назвы раслін. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. II і IV. м- Горы-Горки, 1927
  6. а б Линчевский И. А. Володушка — Bupleurum L. // Флора СССР. — М.; Л.: Изд-во АН СССР, 1950, Т. 16. — С. 283—284. (руск.)