Валерый Ігаравіч Грамыка

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Грамыка.
Футбол
Валерый Грамыка
Поўнае імя Валерый Ігаравіч Грамыка
Нарадзіўся 23 студзеня 1997(1997-01-23)[1][2] (27 гадоў)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 177 см
Вага 70 кг[3]
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Казахстан Кайрат
Нумар 55
Клубная кар’ера[* 1]
2014—2017 Беларусь Мінск 65 (4)
2018—2019 Беларусь Шахцёр (Салігорск) 19 (4)
2020—2021 Расія Арсенал (Тула) 19 (0)
2021 →  Беларусь БАТЭ (Барысаў) 8 (2)
2022—2023 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 44 (13)
2023 Расія Тарпеда (Масква) 10 (0)
2024 Казахстан Кайсар (Кызыларда) 10 (5)
2024— Казахстан Кайрат (Алматы)
Нацыянальная зборная[* 2]
2015 Беларусь Беларусь (да 19) 3 (1)
2015—2018 Беларусь Беларусь (да 21) 16 (1)
2019— Беларусь Беларусь 15 (1)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 29 ліпеня 2024.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 28 сакавіка 2024

Валерый Грамыка (нар. 23 студзеня 1997, Мінск) — беларускі футбаліст, паўабаронца казахстанскага клуба «Кайрат» з Алматы і нацыянальнай зборнай Беларусі.

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец футбольнага клуба «Мінск», улетку 2014 года пачаў выступаць за дубль. Хутка замацаваўся ў рэзервовым складзе, і ўжо ў міжсезонні 2014/15 трэніраваўся разам з асноўнай камандай, ездзіў у яе складзе на турэцкія перадсезонныя зборы. 11 мая 2015 года дэбютаваў у Вышэйшай лізе, выйшаўшы на замену на 78-й хвіліне матча супраць мінскага «Дынама» (0:3).

У далейшым стаў трывала з’яўляцца ў асноўнай камандзе, переважна выходзячы на замену. 28 чэрвеня 2015 года забіў свой першы гол у Вышэйшай лізе, якім завяршыў разгром мікашэвіцкага «Граніта» (5:0). У сезоне 2017 здолеў замацавацца ў стартавым складзе на пазіцыі атакуючага паўабаронцы, толькі ў чэрвені і ліпені не гуляў з-за траўмы.

У лютым 2018 года перайшоў у салігорскі «Шахцёр», падпісаўшы двухгадовы кантракт[4]. Пачынаў сезон 2018 у дублі салігорскага клуба, з ліпеня стаў трывала прыцягвацца да асноўнага складу, пераважна выхадзіў на замену, часам з’яўляючыся ў стартавым складзе. У пачатку сезона 2019 ужо стаў адным з асноўных ігракоў салігорцаў. У ліпені 2019 года з-за адмовы падаўжаць кантракт з клубам быў адхілены ад асноўнага складу і да канца года трэніраваўся індывідуальна, не выходзячы на поле.

У студзені 2020 года падпісаў кантракт на 3,5 гады з тульскім «Арсеналам»[5]. У складзе клуба пераважна выхадзіў на замену або заставаўся на лаўцы запасных. У чэрвені 2021 года быў аддадзены ў арэнду ў барысаўскі БАТЭ[6]. Ліпень і жнівень прапусціў з-за траўмы, з верасня замацаваўся ў стартавым складзе барысаўскай каманды. У лістападзе 2021 года стала вядома, што паўабаронца па заканчэнні арэнды вяртаецца ў «Арсенал»[7].

У лютым 2022 года на правах свабоднага агента падпісаў паўнавартасны кантракт з БАТЭ[8]. У сезоне 2022 быў адным з асноўных ігракоў каманды. У пачатку 2023 года не трэніраваўся з барысаўчанамі, разглядаючы іншыя варыянты кар’еры, а ў лютым вярнуўся і падпісаў новае пагадненне з клубам[9]. У сезоне 2023 заставаўся адным з лідараў БАТЭ, з 8 галамі ў чэмпіянаце Беларусі быў найлепшым бамбардзірам каманды.

У верасні 2023 года перайшоў у маскоўскае «Тарпеда», падпісаўшы трохгадовы кантракт[10][11]. У лютым 2024 года па пагадненні бакоў пакінуў «Тарпеда»[12].

У красавіку 2024 года падпісаў кантракт з казахстанскім «Кайсарам»[13]. У ліпені 2024 года перайшоў у «Кайрат»[14].

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Увосень 2015 года выступаў за юніёрскую зборную Беларусі (да 19) у адборачным раўндзе чэмпіянату Еўропы, забіў гол у браму Сан-Марына.

15 красавіка 2015 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі ў таварыскім матчы з юніёрскай зборнай Украіны.

8 чэрвеня 2019 года дэбютаваў у нацыянальнай зборнай Беларусі, адгуляўшы першыя 57 хвілін у адборачным матчы чэмпіянату Еўропы 2020 супраць Германіі (0:2).

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Статыстыка выступленняў

[правіць | правіць зыходнік]
Сезон Дывізіён Клуб Матчы Галы
2014 дубль Мінск 16 1
2015 Д1 Мінск 19 1
2016 Д1 Мінск 23 0
2017 Д1 Мінск 23 3
2018 Д1 Шахцёр 9 0
2019 Д1 Шахцёр 10 4
2019/20 (2) Д1 Арсенал 3 0
2020/21 Д1 Арсенал 16 0
2021 (2) Д1 БАТЭ 8 2
2022 Д1 БАТЭ 29 5
2023 (1) Д1 БАТЭ 15 8
2023/24 (1) Д2 Тарпеда 10 0
2023/24 (1) Д2 Тарпеда 10 0
2024 Д1 Кайсар 10 5

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Valeri Gromyko // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Valeriy Gromyko // FBref
  3. ↑ https://fcbate.by/team/base/46
  4. ↑ "Шахтер" объявил о подписании двухлетнего контракта с Громыко (руск.). football.by (2 лютага 2018). Праверана 17 кастрычніка 2023.
  5. ↑ Официально: Ковалев и Громыко представлены в качестве игроков тульского "Арсенала" (руск.). football.by (15 студзеня 2020). Праверана 17 кастрычніка 2023.
  6. ↑ БАТЭ объявил об аренде Валерия Громыко (руск.). football.by (30 чэрвеня 2021). Праверана 17 кастрычніка 2023.
  7. ↑ Валерий Громыко: "Пока я возвращаюсь в Тулу, а там уже будем разговаривать с руководством" (руск.). football.by (29 лістапада 2021). Праверана 17 кастрычніка 2023.
  8. ↑ Валерий Громыко подписал контракт с БАТЭ (руск.). football.by (28 лютага 2022). Праверана 17 кастрычніка 2023.
  9. ↑ Валерий Громыко поставил подпись под новым контрактом с БАТЭ (руск.). football.by (21 лютага 2023). Праверана 21 лютага 2023.
  10. ↑ БАТЭ подтвердил переход Громыко в "Торпедо" (руск.). football.by (8 верасня 2023). Праверана 9 верасня 2023.
  11. ↑ Стали известны подробности контракта Громыко с московским "Торпедо" (руск.). football.by (8 верасня 2023). Праверана 9 верасня 2023.
  12. ↑ Валерий Громыко покинул московское "Торпедо" (руск.). football.by (16 лютага 2024). Праверана 22 сакавіка 2024.
  13. ↑ Валерий Громыко стал игроком "Кайсара" (руск.). football.by (2 красавіка 2024). Праверана 4 красавіка 2024.
  14. ↑ "Кайрат" объявил о подписании Громыко (руск.). football.by (4 ліпеня 2024). Праверана 29 ліпеня 2024.