Валжанка

Валжанка
Валжанка звычайная
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя[1] Клас:  Двухдольныя[2] Парадак:  Ружакветныя Сямейства:  Ружавыя Падсямейства:  Amygdaloideae Трыба:  Spiraeeae Род:  Валжанка
Міжнародная навуковая назва
Aruncus L., 1758
Тыпавы від
Aruncus sylvester Kostel. ex Maxim., 1879 [3]
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   25129 NCBI   23143 EOL   30604 GRIN   g:1016 IPNI   30021056-2

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Валжанка (значэнні).

Валжа́нка^[4] (Arúncus) — род кветкавых раслін сямейства ружавых. Каля 10 відаў.

Батанічнае апісанне

Двухдомныя шматгадовыя травяністыя расліны або кусты з галінастым сцяблом вышынёй да 2 м і тоўстым дравяністым карэнішчам. Лісце двойчы-, тройчыперыстае, пілавата-зубчастае, на доўгіх чаранках. Кветкі дробныя, белыя або крэмавыя, у коласападобных гронках, сабраных у буйную раскідзістую мяцёлку. Плод — шматлістоўка. Дэкаратыўныя, лекавыя і меданосныя расліны^[5].

Арэал

Пашыраны ва ўмераных абласцях Паўночнага паўшар’я, пераважна ў горных раёнах. Рэлікты трацічнай тургайскай флоры^[5].

На тэрыторыі Беларусі ў заходніх і цэнтральных раёнах трапляецца валжанка звычайная, або двухдомная (Aruncus vulgaris)^[5].

Віды

У род уваходзяць 1—4 ці больш відаў, межы паміж якімі размыты. Нярэдка ўсе яны аб’ядноўваюцца ў адзін паліморфны від — A. dioicus.

• Aruncus aethusifolius (H.Lev.) Nakai, 1912
• Aruncus dioicus (Walter) Fernald, 1939 — Валжанка звычайная
  • [syn. Aruncus vulgaris (Maxim.) Raf. ex H.Hara, 1935, nom. illeg.]
• Aruncus gombalanus (Hand.-Mazz.) Hand.-Mazz., 1923
• Aruncus sylvester Kostel. ex Maxim., 1879

Зноскі

1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
3. Звесткі пра род Aruncus у базе даных Index Nominum Genericorum Міжнароднай асацыяцыі па таксанаміі раслін (IATP). (англ.)
4. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 20. — 160 с. — 2 350 экз.
5. Валжанка. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).

Літаратура

• Валжа́нка // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — С. 480. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
• Ляховіч І. Н, Пашына Г. В. Валжа́нка // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — С. 402. — 575 с., іл. — 10 000 экз.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Валжанка
• Волжанка: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)