Велд (ад нідэрл.: veld — «поле») — шырокія засушлівыя плато ў Паўднёвай Афрыцы, галоўным чынам у Паўднёва-Афрыканскай рэспубліцы, размешчаныя ў міжрэччы рэк Лімпопа і Вааль і ў верхнім цячэнні ракі Аранжавая. Утвараюць серыю прыступак, якія падвышаюцца да Драконавых гор і паніжаюцца да западзіны Калахары і даліны Лімпопа.
Адрозніваюць Нізкі Велд, Сярэдні Велд, Высокі Велд, а таксама Бушвелд.
Клімат плато кантынентальны субтрапічны. Колькасць ападкаў складае 600-800 мм у год. Сярэднегадавыя тэмпературы станоўчыя (12-23 °C). Вышэй 1800 м часам выпадае снег.
У расліннасці пераважаюць ксерафітныя калючыя кусты (бушвелд). Па далінах рэк растуць субтрапічныя хвойныя лясы з прадстаўнікоў роду Podocarpus і іншых хвойных. Частка тэрыторыі разараная пад пасевы маісу, азімай пшаніцы, бавоўніка, тытуню. Маюцца фруктовыя сады і пашы. Багаты жывёльны свет (розныя віды антылоп, зебры, львы, леапарды) захоўваецца ў рэзерватах.
На плато распрацоўваюцца радовішчы золата, уранавых руд, каменнага вугалю, алмазаў, а таксама плаціны, жалезных, тытанавых і ванадыевых руд, храмітаў.
Нізкі Велд (афр.: Laeveld; англ.: Low Veld) размешчаны на правым беразе ракі Лімпопа. Ён уяўляе сабой старажытны пеняплен (слабапагоркавую раўніну) дакембрыйскага крышталічнага падмурка. Раздзелены шырокімі далінамі. Вышыня складае ад 300 да 600 м. Пакрыты саваннай з баабабам і дрэвам Colophospermum mopane.
Між Ваалем і вярхоўямі Уліфантса размешчаны Сярэдні Велд (афр.: Middle Veld). Ён складзены пясчанікамі, сланцамі і іншымі асадкавымі пародамі, якія залягаюць амаль гарызантальна. Вышыня яго складае 800—1300 м. Над сярэднім велдам узвышаюцца ізаляваныя вяршыні — копьес. Сярэдні велд пакрыты на захадзе ксерафітнымі хмызнякамі, на ўсходзе — метлюжковымі. У раёне Кімберлі вядзецца здабыча алмазаў.
Высокі Велд (афр.: Bosveld, Босфелд; англ.: Bush Veld). Вышыня яго не перавышае 900 м. Бушвелд складзены магматычнымі пародамі і пакрыты зараснікамі калючых хмызнякоў (віды акацый).