Вернер фон Бломберг

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Бломберг.
Вернер Эдуард Фрыц фон Бломберг
ням.: Werner von Blomberg
Дата нараджэння 2 верасня 1878(1878-09-02)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 14 сакавіка 1946(1946-03-14)[4][2][…] (67 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Бацька Emil von Blomberg[d][6]
Маці Emma von Tschepe[d][6]
Жонка Eva von Blomberg[d]
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць  Германская імперыя
 Веймарская рэспубліка
 Трэці рэйх
Род войскаў Сухапутныя войскі
Гады службы 1897—1938
Званне
Генерал-фельдмаршал
Генерал-фельдмаршал
Генерал-фельдмаршал
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Ордэн «Pour le Mérite»
Ордэн «Pour le Mérite»
Баварскі ордэн «За ваенныя заслугі»
Баварскі ордэн «За ваенныя заслугі»
Залаты партыйны знак НСДАП
Залаты партыйны знак НСДАП
Жалезны крыж 1-га класа
Жалезны крыж 1-га класа
Жалезны крыж 2-га класа
Жалезны крыж 2-га класа
Ганаровы крыж ветэрана вайны
Ганаровы крыж ветэрана вайны
Ордэн Дома Гогенцолернаў
Ордэн Дома Гогенцолернаў
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ве́рнер Эдуа́рд Фрыц фон Бло́мберг (ням.: Werner Eduard Fritz von Blomberg; 2 верасня 1878 Штаргард (Памеранія) — 14 сакавіка 1946, Нюрнберг) — нямецкі военачальнік, генерал-фельдмаршал (20 красавіка года), у 1933—1938 гадах міністр імперскай абароны (з 1935 — імперскага ваеннага міністэрства) Германіі.

Пачатак кар’еры

[правіць | правіць зыходнік]

З сакавіка 1897 года — лейтэнант у 73-м фузілерскім палку. У 1904—1907 гадах — вучыўся ў ваеннай акадэміі. З красавіка 1908 года — у генеральным штабе. З сакавіка 1911 года — капітан.

Першая сусветная вайна

[правіць | правіць зыходнік]

З пачатку вайны — начальнік аператыўнага аддзела штаба 19-й рэзервовай дывізіі. З сакавіка 1916 года — маёр. З ліпеня 1916 года — начальнік аператыўнага аддзела штаба 18-га рэзервовага корпуса. З лютага 1917 года — начальнік аператыўнага аддзела штаба 7-й арміі.

Узнагароджаны вышэйшым ваенным ордэнам «За заслугі» (Pour le Mérite) (чэрвень 1918), Жалезнымі крыжамі абодвух ступеняў, Рыцарскім крыжам ордэна Дома Гогенцолернаў (кастрычнік 1916), а таксама яшчэ 12 ордэнамі. Атрымаў знак за раненне.

Паміж сусветнымі войнамі

[правіць | правіць зыходнік]

Пасля заканчэння вайны займаў шэраг кіруючых пасад у рэйхсверы. Палкоўнік з 1925 года, генерал-маёр з 1928 года. З кастрычніка 1929 года па студзень 1933 года — камандзір 1-й дывізіі і камандуючы 1-й ваеннай акругай (генерал-лейтэнант).

Пасля прыходу Гітлера да ўлады актыўна падтрымаў яго палітыку.

З 30 студзеня 1933 года — міністр абароны рэйха (генерал пяхоты, з жніўня 1933 года — генерал-палкоўнік). Будучы ваенным міністрам і галоўнакамандуючым узброенымі сіламі, 20 красавіка 1936 года выраблены ў генерал-фэльдмаршалы. Стаяў ля вытокаў стварэння вермахта. Быў у ліку родапачынальнікаў люфтвафэ і танкавых войскаў.

На нарадзе 5 лістапада 1937 года фон Бломберг і камандуючы сухапутнымі ўзброенымі сіламі генерал фон Фрыч адкрыта выступілі супраць планаў Гітлера скарыстацца часовай перавагай у ўзбраеннях і мілітарызаванасці Трэцяга рэйха для нанясення сакрушальных удараў па суседніх краінах. Яны адкінулі гэты план не таму, што імкнуліся да міру, а таму, што ўсведамлялі: рэалізацыя гітлераўскага плана прывядзе Германію да яшчэ больш грандыёзнага ваеннага паражэння, чым у 1918 годзе. Неўзабаве абодва ваеначальніка былі груба скампраметаваныя і адпраўленыя ў адстаўку.

У студзені 1938 года Бломберг ажаніўся з Евай Грун. Гітлер і Герынг былі сведкамі. Неўзабаве высветлілася, што Ева Грун да замужжа працавала масажысткай ў салоне маці і наогул была дзяўчынай лёгкіх паводзінаў і даўно стаяла на заметцы ў паліцыі. Акрамя таго, яна распаўсюджвала парнаграфічныя паштоўкі. Справа жонкі ваеннага міністра з далікатнымі падрабязнасцямі і здымкамі апынулася на стале ў паліцай-прэзідэнта Берліна. Гітлер і Герынг убачылі ў гэтым падрыў аўтарытэту вермахта. Ваенная эліта адчула шок.

У выніку 26 студзеня 1938 года Бломберг быў зняты з усіх пастоў, а 4 лютага 1938 года быў адпраўлены ў адстаўку.

Другая сусветная вайна

[правіць | правіць зыходнік]

Падчас Другой сусветнай вайны знаходзіўся ў адстаўцы.

Нюрнбергскі працэс

[правіць | правіць зыходнік]

Пасля вайны быў прыцягнуты да Нюрнбергскага працэсу як сведка.

Смерць

[правіць | правіць зыходнік]

14 сакавіка 1946 года памёр у амерыканскім ваенным шпіталі ад рака.

Зноскі

  1. ↑ Werner von Blomberg // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Werner Eduard Fritz Blomberg // Brockhaus Enzyklopädie
  3. ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #11865909X // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 13 жніўня 2015.
  4. ↑ Бломберг Вернер фон // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
  5. ↑ Бломберг Вернер фон // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  6. ↑ а б Pas L. v. Genealogics — 2003.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Залесский К. А. Кто был кто в Третьем рейхе. — М.: АСТ, 2002. — 944 с. — 5000 экз. — ISBN 5-271-05091-2. (руск.)
  • Barnett C. Hitler's Generals. — New York, NY: Grove Press, 1989. — 528 p. — ISBN 0-802-13994-9. (англ.)
  • Gerd F. Heuer. Die deutschen Generalfeldmarschälle und Großadmirale 1933—1945. — Раштатт: Pabel-Moewig Verlag, 1988. — 175 с. — ISBN 3-8118-1406-0. (ням.)
  • Gerd R. Ueberschär. Hitlers militärische Elite. — Darmstadt: Primus Verlag, 1998. — С. 28—36. — 302 с. — ISBN 3-89678-083-2. (ням.)
  • Kirstin A. Schäfer. Werner von Blomberg — Hitlers erster Feldmarschall. — Paderbonn: Schöningh Ferdinand Gmbh, 2006. — 304 с. — ISBN 3-506-71391-4. (ням.)

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]