Вольнадумства — плынь грамадскай думкі, якая адхіляе рэлігійныя забароны на рацыянальнае асэнсаванне дагматаў веры і адстойвае свабоду розуму ў пошуках ісціны[1].
Фіялка Віттрока або садовыя браткі лічыцца сімвалам вальнадумства[2].
Тэрмін «вольнадумства» (англ.: freethinking) увайшоў ва ўжыванне ў XVIII стагоддзі пасля публікацыі трактата ангельскага дэіста Джона Колінза «Разважанне аб вальнадумстве» (1713), азначаў вальнадумства ў рэлігіі. У XIX стагоддзі канцэпцыі вальнадумства распаўсюдзіліся ў Еўропе і Паўночнай Амерыцы. У 1881 годзе ў Вялікабрытаніі быў заснаваны часопіс «Вальнадумны» (англ.: The Freethinker).