Вылучэнне ўласнага капіталу (ВУК) — таксама вядомае як падзеленае ППП або частковае вылучэнне. Уяўляе сабой тып карпаратыўнай рэарганізацыі, пры якой кампанія стварае новую даччыную кампанію і пасля праводзіць яе першую публічную прапанову, захоўваючы пры гэтым кантроль над кіраваннем[1][2]. Толькі частка акцый прапануецца грамадскасці, таму кампанія-маці захоўвае долю ўдзелу ў даччынай кампаніі. Як правіла, да 20 % акцый даччыных кампаній прапануецца грамадскасці.
Пагадненне стварае дзве асобныя юрыдычныя асобы: мацярынскую і даччыную кампаніі, кожная з якіх мае сваю ўласную раду дырэктараў, кіраўнічую каманду, генеральнага дырэктара і фінансавыя паказчыкі. Вылучэнне ўласнага капіталу павялічвае доступ да рынкаў капіталу, даючы даччынай кампаніі вялікія магчымасці для росту, пазбягаючы пры гэтым негатыўных сігналаў, звязаных з тэрміновай прапановай акцый з мацярынскага капіталу.
Калі мацярынская кампанія хоча цалкам пазбавіцца ад даччынай кампаніі, то вылучэнне ўласнага капіталу дазваляе папярэдне ацаніць рынкавы кошт даччынай кампаніі і стварае крэдытную гісторыю транзакцый.
Пры падзеле ўласнага капіталу фірма прадае акцыі даччынай кампаніі грамадскасці і захоўвае за сабой частку, якая часта з’яўляецца значнай і ўяўляе сабой кантрольнае валоданне даччынай кампаніяй[3].
Складаныя пытанні бухгалтарскага толку могуць узнікнуць пры набыцці выдзеленых арганізацый. Выдзеленыя арганізацыі маюць патрэбу ў выразным разуменні таго, што азначае іх новы аўтаномны статус з пункту гледжання бухгалтарскага ўліку. Таксама яны павінны распрацаваць уліковую палітыку ў адпаведнасці са сваімі аперацыямі[4].