Вяз прысадзісты

Вяз прысадзісты
Навуковая класіфікацыя
Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя[1] Клас:  Двухдольныя[2] Парадак:  Ружакветныя Сямейства:  Вязавыя Род:  Вяз Від:  Вяз прысадзісты
Міжнародная навуковая назва
Ulmus pumila L., Sp. Pl. 1: 226 (1753)
Сінонімы
Ulmus manshurica[3] Ulmus pinnato-ramosa Dieck[3] Ulmus turkestanica[3]
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   19057 NCBI   198266 EOL   594950 GRIN   t:40851 IPNI   303333-2 TPL   kew-2448824

Вяз прысадзісты, Лём прысадзісты^[4] (Ulmus pumila) — від дрэў роду Вяз (Ulmus) сямейства Вязавыя (Ulmaceae).

Распаўсюджванне

Расце ў асноўным на поўначы, паўночным захадзе і паўночна-усходзе Кітая, а таксама ў некаторых паўднёва-заходніх правінцыях, у туркестанскім рэгіёне, у Казахстане, на паўднёва-ўсходніх адгор’ях Джунгарскага Алатау^[5], Заходняй Сібіры, Манголіі, Тыбеце, Індыі і Карэі, а таксама культывуецца ў Паўднёвай Еўропе і Паўночнай Амерыцы.

Апісанне

Дрэва вышынёй каля 25 м; дыяметр ствала прыкладна 1 м. У засушлівых раёнах свайго арэала расце ў выглядзе хмызняку. Кара парасткаў гладкая, шаравата-карычневага ці ярка-шэрага колеру, але можа станавіцца грубай, цёмна-шэрай і час ад часу месцамі прарывацца. Галінкі светлыя, жаўтлява-шэрыя, светла-шэра-карычневыя або светла-шэрыя, гладкія або шарсцістыя, з раскіданымі сачавічкамі. Зімовыя пупышкі ад яйкападобнай да шарападобнай формы. Лісце ад эліптычнай-авальнай да эліптычнай-ланцэтападобнай формы, або яйкападобна-ланцэтападобнай, 2—8 см даўжынёй і 1,2—3,5 см шырынёй, востраканцовае, па краі двойчыпілаватае, скурыстае, шчыльнае. Кветкі з фіялетавымі пыльнікамі^[6].

Выкарыстанне

Гэты вяз часта ўжываюць для аднаўлення лясоў. З кары атрымліваюць валакно, якое выкарыстоўваюць наўзамен пянькі. Ва Узбекістане драўніну выкарыстоўваюць для разьбы па дрэве.

Зноскі

1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
3. Таксономия, синонимия и биология на сайте BioLib
4. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 136. — 160 с. — 2 350 экз.
5. Другие виды вязов (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 20 красавіка 2014. Праверана 10 студзеня 2017.
6. Вяз // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.

Літаратура

• Вяз // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.

Спасылкі

• Вяз низкий: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)