Грамадзянскі рух «Відсіч» (бел.: адпор) — украінскі грамадзянскі рух, які ўзнік як рэакцыя на рэжым Віктара Януковіча і звязаныя з ім антыукраінскія і сацыяльна-эканамічныя дэградацыйныя тэндэнцыі.
Пасля прэзідэнцкіх выбараў 2010 года, на якіх перамог Віктар Януковіч, патрыёты і неабыякавыя грамадзяне, якія раней бралі ўдзел у пратэстных кампаніях, вырашылі памкнуцца і абмеркаваць грамадска-палітычную сітуацыю, якая склалася ва Украіне, і магчымыя наступствы і небяспекі ад новапрыйшэлай улады. На збор таксама былі запрошаны сябры, знаёмыя, удзельнікі розных арганізацый.
Сустрэча была прызначана на 20 лютага 2010 года. Гэта дата лічыцца днём стварэння Відсіча, паколькі на зборы вырашылі арганізавацца для далейшай дзейнасці, пазначылі некаторыя прынцыпы і кірункі актыўнасці будучага руху.
У стварэнні Відсіча бралі ўдзел як удзельнікі папярэдніх рухаў супраціву («Рэвалюцыя на граніце» (укр.: «Революція на граніті»), рух «Украіна без Кучмы» (укр.: «Україна без Кучми»), Грамадзянскі камітэт «За праўду!» (укр.: «За правду!»), Грамадзянская кампанія «Пара!» (чорная) (укр.: «Пора!» (чорна)) і інш.), так і проста свядомыя грамадзяне.
- Негвалтоўнасць. Негвалтоўнае супраціўленне выкарыстоўваецца як найбольш эфектыўны метад барацьбы (не блытаць з пацыфізмам).
- Неіерархічнасць і ратацыя. Адсутнасць фармальных лідараў — кожная акцыя ці кампанія мае сваіх каардынатараў, але і рух цалкам не мае адзінага лідара, які б раздаваў указы зверху, усе рашэнні прыймаюцца падчас абмеркавання паміж актывістамі. Мясцовыя суполкі з’яўляюцца раўназначнымі і камунікуюць гарызантальна.
- Адкрытасць. У «Відсічы» практычна няма тайнаў ад знешняга свету. Некаторую інфармацыю «Відсіч» захоўвае ад распаўсюджванню — гэта паролі ці прыватная інфармацыя актывістаў. Але інфармацыя, якая тычыцца нашых пазіцый і дзейнасці адкрыта для ўсіх.
- Надпартыйнасць. Грамадзянскі рух «Відсіч» не працуе ні на водную палітычную сілу. Члены партый могуць быць актывістамі «Відсіча», але ў руху не павінны адстоўваць інтарэсы сваіх партый.
- Прынцып кансэнсуса палягае ў тым, што прымаецца такое рашэнне, з якім пагаджаюцца ўсе.
- Ахвярнасць. Ніхто не можа атрымаць дывідэндаў ад удзелу ў «Відсічы», акрамя задавальнення атрыманага ад зробленай справы. Аднак усе актывісты «Відсіча» павінны нечым ахвяраваць для агульнай справы (часам, высілкамі, сродкамі і г.д.)
- Капілэфт — кожны робіць тое, што ён (яна) гатовы рабіць, не патрабуючы нічога для сябе. Усё, што робіць актывіст у «Відсічы», перастае быць яго прыватным і становіцца здабыткам «Відсіча» і чалавечай цывілізацыі.
З сакавіка 2010 года грамадзянскі рух «Відсіч» быў удзельнікам сотняў мерапрыемстваў (пераважна вулічных акцый, а таксама папераджальных страйкаў, якія сядзяць пратэстаў слуханняў, круглых сталоў) у шматлікіх гарадах Украіны, праведзеных як самастойна, так і ў супрацоўніцтве з іншымі арганізацыямі.
Сярод іх:
- «АнтыТабачная кампанія» (укр.: «АнтиТабачна кампанія») — акцыі ў абарону ўкраінскай адукацыі ад новаўвядзенняў новага міністра адукацыі і навукі (затым — міністра адукацыі і навукі, моладзі і спорту) Дмытра Табачніка, які вычначыўся ўкраінафобскімі, шавіністычнымі і ксенафобскімі выказваннямі.[1]
- Кампанія «Не паліцэйскай дзяржаве» (укр.: «Ні поліцейській державі») — за непрадузятае расследаванне і годнае пакаранне вінаватых па справе смерці студэнта Ігара Індыла (быў незаконна затрыманы ўчастковым міліцыі, памёр ад траўмы галавы ў аддзяленні)[2][3], па іншых рэзанансных справах[4] і супраць міліцэйскай самаўпраўнасці ў цэлым.
- Кампаніі супраць прыняцця законапраекта № 2450[5] (які павінен істотна абмежаваць волю мірных збораў) і «За мірны пратэст»[6][7]. Таксама праводзіліся акцыі салідарнасці з беларусамі[8][9] і рускімі[10], якія змагаюцца за права мірна збірацца ў сваіх краінах.
- Кампанія «Займіцеся справай, а не языком!» (укр.: «Займіться ділом, а не язиком») [11][12][13] — супраць прыняцця законапраекта «Пра мовы ва Украіне» № 1015-3 і яго мадыфікацый[14], якія спрыяюць моўным канфліктам і што ўзмацняюць напруга ў грамадстве, а таксама якія выцясняюць украінская мова са сфер жыцця і дзейнасці ўкраінцаў.[15]
- Кампанія «Помста за раскол краіны» — накіраваная на недапушчэнне прыняцця законапраекта «Аб асновах дзяржаўнай моўнай палітыкі» № 9073 і на нівелявання негатыўных наступстваў прынятага закона «Аб асновах дзяржаўнай моўнай палітыкі» № 5029-VI. Заключалася ў зніжэнні рэйтынгаў народных дэпутатаў і палітычных партый, якія галасавалі за законапраект у Вярхоўнай Радзе Украіны, а таксама ў паніжэнні рэйтынгаў і іміджу іншых асоб, якія сваімі дзеяннямі спрыялі прыняццю гэтага законапраекта.[16][17]
- Кампанія «Супраць дэградацыі адукацыі» (укр.: «Проти деградації освіти») — супраць прыняцця законапраектаў «Пра вышэйшую адукацыю» (№ 7486-1, № 9655 і інш.), якія памяншаюць і нівеліруюць правы студэнтаў[18], іх сацыяльную абарону, спрыяюць паглыбленню карупцыі ў навучальных установах і да т.п.[19][20][21][22][23]
- Кампанія ў абарону ЗНА (знешняга незалежнага ацэньвання) — супраць прыняцця нормаў законапраектаў № 1187 і № 2060, якія нівеліруюць ролю ЗНА.[24][25]
- Арганізацыя пратэстаў пратэстаў супраць Падатковага кодэкса, якія вымусілі ўлады ўстрымацца ад прыняцця гэтага кодэкса (яго прынялі пазней са значнымі папраўкамі) і цалкам адмовіцца ад ідэй прыняцця ці паспешнай ухвалы Жыллёвага, Працоўнага, Пенсійнага кодэксаў.
- Акцыі супраць цэнзуры і на абарону волі слова, у прыватнасці супраць скарачэння чашчынь для тэлеканалаў «5 канал», «ТВі»,[26], «СТБ», і ў памяць пра загінулых журналістаў за часы незалежнасці Украіны.[27]
- Кампанія памяці ахвяр Галадамору[28][29], садзейнічанне пераназванню тапонімаў, якія носяць імёны арганізатараў і выканаўцаў Галадамору.[30][31]
- «Не купляй расійскае!» — кампанія байкоту расійскіх тавараў ў адказ на гандлёва-экспартную блакаду ўкраінскіх тавараў з боку Расійскай Федэрацыі у 2013 годзе.[32][33][34]
- «Байкот расійскага кіно» — кампанія байкоту расійскага кіно. У прыватнасці — байкот вырабленых у Расіі фільмаў і серыялаў, якія транслююць на ўкраінскім тэлебачанні, а таксама фільмаў у кінатэатрах Украіны — перш за ўсё тых, якія усхваляюць расійскіх сілавікоў або маюць прыкметы украінафобіі. Акрамя таго — байкот расійскіх акцёраў і рэжысёраў, якія падтрымалі палітыку Уладзіміра Пуціна адносна ваенных дзеянняў у Ўкраіне ў 2014 годзе і г.д.
- Удзел ў «Еўрамайдане», у тым ліку ў каардынацыі студэнцкіх страйкаў[35][36][37][38] і ў кампаніі байкоту Партыі рэгіёнаў[39]. Пад час Еўрамайдану «Відсіч» у Кіеве сфарміравала сотню, якая ўвайшла да складу Самаабароны Майдану, дзе атрымала 16-ты нумар.[40][41][42]
- Мерапрыемства па зборы сродкаў[43], прадуктаў[44][45], рыштунку і г. д. для ўкраінскіх вайскоўцаў (у прыватнасці — для 95 ААМБр[46][47]), якія ваююць на ўсходзе Украіны[48][49]. Таксама — акцыі з патрабаваннямі вярнуць кантроль над усходам Украіны і Крымам[50], з патрабаваннямі да ўлады Украіны забяспечыць украінскіх вайскоўцаў ўсім неабходным[51][52][53] і ў падтрымку ўкраінскіх вайскоўцаў[54].
Таксама ГР «Відсіч» быў арганізатарам ці ўдзельнікам: акцый салідарнасці з абаронцамі харкаўскага парку ім. Горкага, супраць знаходжання Чарнаморскага флоту Расійскай Федэрацыі на ўкраінскай тэрыторыі, на абарону ўкраінскага кинапереклада, супраць пераследу гісторыкаў і перагляду гісторыі, за папулярызацыю дзяржаўнай сімволікі, «Вялікдзень разам» (знаходжанне студэнтаў з усходу і поўдні Украіны ў сем’ях сваіх аднагодкаў у Львове), «Не дамо выкінуць музеі з Лаўры»[55], «Украінская гаворка — у эфір»[56][57], супраць пераназвання вуліцы Івана Мазепы, памяці 66-ой угодак дэпартацыі крымскіх татараў[58], «Знішчаны Крэшчацік: мы памятаем», памяці герояў бою пад Крутамі, імпрэза Дня Саборнасці (ланцугі адзінства ў Драгобычы, на мосце ім. Патона ў Кіеве[59], акцыя «Пампушкі для дончан» у Львове[60][61] і інш.); збору подпісаў па аднаўленні руху некаторых электрацягнікоў і акцыі супраць штучнага дэфіцыту квіткоў у касах Украінскай чыгункі[62], дэманстрацыі студэнцкай «зброі»[63], мастацкай акцыі пратэсту супраць «гастрольнага» законапраекта № 8757[64] і іншых мерапрыемстваў.
-
Актывісты Відсічы падчас акцыі ў абарону ўкраінскай мовы
-
Актывісты Відсічы падчас акцыі супраць цэнзуры ва Украіне
-
Актывісты Відсічы падчас пратэстаў супраць Падатковага кодэкса
-
Акцыя салідарнасці з беларускім народам
|
---|
Асноўныя падзеі | |
---|
Тэрыторыі, якія абвясцілі незалежнасць | |
---|
Выбары і рэферэндумы | |
---|
Пагадненні і заявы | |
---|
Прыхільнікі еўраінтэграцыі і адзінства Украіны | |
---|
Прыхільнікі саюза з Расіяй і праціўнікі еўраінтэграцыі | |
---|