Віктар Віктаравіч Майгураў

Біятлон
Віктар Майгураў
Поўнае імя Віктар Віктаравіч Майгураў
Нарадзіўся 7 лютага 1969(1969-02-07) (55 гадоў)
Грамадзянства  СССР → Сцяг Беларусі Беларусь → Сцяг Расіі Расія
Тытулы
Алімпійскі чэмпіён 0
Чэмпіён свету 3 разы (1996, 1997, 2000)
Кар’ера (Кубак свету)
Перамог 8
Асабістых подыумаў 22
Подыумаў у эстафетах 4
Зімовыя Алімпійскія гульні
Бронза Нагана 1998 эстафета 4x7,5 км
Бронза Солт-Лэйк-Сіці 2002 індывідуальная гонка 20 км
Чэмпіянаты свету
Золата Рупольдынг 1996 эстафета 4х7,5 км
Серабро Рупольдынг 1996 спрынт 10 км
Серабро Рупольдынг 1996 камандная гонка 10 км
Золата Осрблі 1997 пераследванне 12,5 км
Бронза Гохфільцэн 1998 камандная гонка 10 км
Серабро Кантыялахці 1999 эстафета 4х7,5 км
Золата Лахты 2000 эстафета 4х7,5 км
Серабро Ханты-Мансійск 2003 эстафета 4x7,5 км

Ві́ктар Ві́ктаравіч Ма́йгураў (нар. 7 лютага 1969 года; Севераўральск, Свярдлоўская вобласць, РСФСР, СССР) — савецкі, беларускі, расійскі біятланіст, двухразовы прызёр Алімпійскіх гульняў, трохразовы чэмпіён свету і шматразовы прызёр чэмпіянатаў свету. Заслужаны майстар спорту Расіі. Віцэ-прэзідэнт Саюза біятланістаў Расіі па спорце вышэйшых дасягненняў.

Спартыўная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец заслужанага трэнера РСФСР Паўла Бераснёва[2]. Упершыню ўдзельнічаў на Алімпійскіх гульнях у 1994 годзе, дзе выступаў за каманду Беларусі. Тады ў эстафеце ён заняў чацвёртае месца. На наступнай Алімпіядзе 1998 года ў Нагане Майгураў выступаў за зборную Расіі і заняў трэцяе месца ў эстафеце, а на Алімпійскіх гульнях у Солт-Лэйк-Сіці 2002 года ён выйграў свой адзіны асабісты алімпійскі медаль у індывідуальнай гонцы. З’яўляецца першым чэмпіёнам свету ў гонцы пераследвання. Найлепшым сезонам Майгурава ў Кубку свету можна назваць сезон 1995/1996, калі ён заняў другое месца ў агульным заліку, саступіўшы толькі іншаму расійскаму біятланісту Уладзіміру Драчову.

Адміністрацыйная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

У 1994 годзе прыехаў у Ханты-Мансійск і быў прыняты на пасаду спартсмена-інструктара ў спецыялізаваны цэнтр па біятлоне.

У 2001 годзе скончыў Уральскі інстытут камерцыі і права (Екацярынбург). Па заканчэнні якога атрымаў кваліфікацыю юрыста па спецыяльнасці «Юрыспрудэнцыя».

Да 2003 года знаходзіўся на службе ў органах МУС Расіі.

З 2003 года — рэферэнт Губернатара Ханты-Мансійскай аўтаномнай акругі. У 2004 годзе Віктару Віктаравічу быў прысвоены кваліфікацыйны разрад «Дзяржаўны саветнік аўтаномнай акругі 2 класа».

З 2005 года па 2008 год — дырэктар Установы Ханты-Мансійскай аўтаномнай акругі — Югры «Школа вышэйшага спартыўнага майстэрства-2» па зімовых відах спорту.

З’яўляўся членам Грамадскай палаты горада Ханты-Мансійска.

З верасня 2008 года — старшыня Камітэта па фізічнай культуры і спорце Ханты-Мансійскай аўтаномнай акругі — Югры.

З’яўляецца Прэзідэнтам Федэрацыі Ханты-Мансійскай аўтаномнай акругі — Югры па біятлоне.

З 31 снежня 2009 года — міністр спорту і турызму аўтаномнай акругі[3][4].

У 2010 годзе вылучаны СБР на пасаду члена Тэхнічнага камітэта IBU ад Расіі[5].

У жніўні 2011 года трапіўся на махлярстве і быў вызвалены ад пасады дырэктара дэпартамента фізічнай культуры і спорту Ханты-Мансійскай аўтаномнай акругі — Югры[6]. Прычынай звальнення стаў падроблены дыплом аб вышэйшай адукацыі нібыта атрыманым у г. Омску ў Сібірскай дзяржаўнай акадэміі фізкультуры. Другую вышэйшую адукацыю Віктар Майгураў атрымаў па скарочанай праграме на базе першай — няіснай. Акрамя таго на падставе першай вышэйшай адукацыі Віктар Майгураў даслужыўся да капітана міліцыі, лічыўся як афіцэр запасу, атрымліваючы цэлы шэраг сацыяльных ільгот[7].

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]
  • Медаль ордэна «За заслугі перад Айчынай» I ступені (5 мая 2003 года) — за вялікі ўклад у развіццё фізічнай культуры і спорту, высокія спартыўныя дасягненні на Гульнях XIX Алімпіяды 2002 года ў Солт-Лэйк-Сіці[8]
  • Медаль ордэна «За заслугі перад Айчынай» II ступені (27 лютага 1998 года) — за высокія спартыўныя дасягненні на XX зімовых Алімпійскіх гульнях 1998 года[9]
  • Медаль «За заслугі перад горадам» (Ханты-Мансійск, 2007 год)
  • Грамата Вярхоўнага Савета Беларусі (25 сакавіка 1994 года) — за дасягненне высокіх спартыўных вынікаў на XVII зімовых Алімпійскіх гульнях у Лілехамеры[10]

Зноскі

  1. ↑ (unspecified title) — 2012.
  2. ↑ Спорт на Урале - Береснев Павел Алексеевич(нявызн.)(недаступная спасылка). sportufo.ru. Архівавана з першакрыніцы 15 мая 2017. Праверана 6 чэрвеня 2017.
  3. ↑ В Югре появился первый министр
  4. ↑ Министром спорта и туризма Югры назначен Виктор Майгуров
  5. ↑ Сергей Кущенко и Виктор Майгуров — кандидаты от СБР на выборные посты IBU
  6. ↑ Глава департамента спорта Югры ушел в отставку
  7. ↑ "Причиной увольнения Майгурова из департамента спорта Югры был поддельный диплом о высшем образовании — Биатлон — Sports.ru"(руск.). Sports.ru. Праверана 2017-06-06.
  8. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 5 мая 2003 года № 502 «О награждении государственными наградами Российской Федерации спортсменов, тренеров, работников физической культуры и спорта»
  9. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 27 февраля 1998 года № 206 «О награждении государственными наградами Российской Федерации спортсменов, тренеров, работников физической культуры и спорта по итогам XVIII зимних Олимпийских игр 1998 года»
  10. ↑ Указ Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 25 марта 1994 г. № 2904-XII «О награждении группы спортсменов и тренеров республики Почетной грамотой и Грамотой Верховного Совета Республики Беларусь»

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]