Галіна Львоўна Лявіцкая | |
---|---|
Дата нараджэння | 23 студзеня 1901 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 13 ліпеня 1949 (48 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Муж | Іван Антонавіч Крушальніцкі[d] |
Дзеці | Ларыса Іванаўна Крушальніцкая[d] |
Месца працы | |
Музычная дзейнасць | |
Прафесіі | піяністка, музычны педагог |
Інструменты | фартэпіяна |
Галіна Львоўна Лявіцкая (укр.: Галина Львівна Левицька; 23 студзеня 1901, Прухнік, Каралеўства Галіцыі і Ладамерыі, Аўстра-Венгрыя — 13 ліпеня 1949, Львоў) — украінская піяністка і музычны педагог.
Нарадзілася 23 студзеня 1901 года ў Прухніку (цяпер — гміна Прухнік Яраслаўскага павета Падкарпацкага ваяводства Польшчы) ў сям’і юрыста і палітыка Льва Лявіцкага. Маці Галіны была піяністкай-аматаркай, сваячкай музыкаў Анатоля Вахняніна і Станіслава Людкевіча, і давала дачцэ першыя ўрокі музыкі.
Выхоўвалася ва Украінскім дзявочым інстытуце ў Пшэмысле, затым з 13-гадовага ўзросту жыла ў Вене[1]. У 1920 годзе скончыла Венскую кансерваторыю, вучаніца Ежы Лалевіча, затым удасканальвалася пад кіраўніцтвам Паўля Вайнгартэна. У 1929—1932 гадах удасканальвала сваё майстэрства на курсах Эгана Петры.
З 1923 года канцэртавала як піяністка ў Польшчы, Чэхаславакіі, Венгрыі. Прапагандавала музыку ўкраінскіх кампазітараў — Мікалая Лысенкі, Льва Равуцкага, Барыса Ляташынскага і іншых. Першая выканаўца фартэпіянных цыклаў Васіля Барвінскага, фартэпіяннай сюіты Мікалая Калесы (1931), другой фартэпіяннай сюіты Рамана Сімавіча (1937). Выступала таксама ў складзе сямейнага трыо з сёстрамі Стэфаніяй (скрыпка) і Марыяй (віяланчэль). На думку музыказнаўцы Н. Кашкадамавай, маштабнае, аркестравае гучанне інструмента збліжала выканальніцкую манеру Лявіцкай са школай Ферручча Бузоні, а імкненне да глыбокага раскрыцця канцэптуальнай асновы твора выклікала асацыяцыі з творчасцю Артура Шнабеля і Марыі Юдзінай.
У 1926—1939 гадах выкладала ў Вышэйшым музычным інстытуце імя Лысенкі ў Львове, да 1932 года адначасова ўзначальвала яго філіял у Стрые. Выступала як музычны рэцэнзент. У 1938 годзе пад псеўданімам Аксана Пяцігорская апублікавала кнігу «Мікалай Лысенка: біяграфія ў 15 навэлах». Працавала таксама над манаграфіяй «Асновы сучаснай педалізацыі», якую не паспела завяршыць (апублікавана ў 1997 годзе).
Пасля ўз’яднання Заходняй Украіны з УССР у 1939—1940 гадах працавала дырэктарам музычнай школы пры Львоўскай кансерваторыі, у 1940—1941 гадах і з 1945 года да канца жыцця — прафесар Львоўскай кансерваторыі. Сярод яе вучняў Алег Крыштальскі.
Памерла 13 ліпеня 1949 года ў Львове.
У 1927 годзе выйшла замуж за паэта і мастака Івана Крушальніцкага, у 1928 годзе нарадзіла дачку Ларысу. У 1932 годзе муж Галіны Лявіцкай разам з бацькамі, братамі і сёстрамі выехаў з Польшчы ва Украінскую ССР, дзе праз два гады быў расстраляны.
На фасадзе будынка па вуліцы Яфрэмава, 49 у Львове, дзе ў 1934—1949 гадах жыла Галіна Лявіцкая, усталявана мемарыяльная дошка выбітнай піяністцы.