Гарлянка

Гарлянка
Гарлянка пірамідальная (Ajuga pyramidalis)
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя[1] Клас:  Двухдольныя[2] Парадак:  Ясноткакветныя Сямейства:  Ясноткавыя Падсямейства:  Ajugoideae Род:  Гарлянка
Міжнародная навуковая назва
Ajuga L.
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   32451 NCBI   38595 EOL   70877 GRIN   g:342 IPNI   98204-3

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Гарлянка.

Гарля́нка^[3], дуброўка (Ajuga) — род кветкавых раслін сямейства Ясноткавыя (Lamiaceae).

Батанічнае апісанне

Аднагадовыя, двухгадовыя і шматгадовыя апушаныя травяністыя расліны з прамастойным або ўзыходным сцяблом. Лісце суцэльнае, сцябловае часам трохраздзельнае, супраціўнае, ніжняе часта сабранае ў прыкаранёвую разетку, суцэльнакрайняе або зубчастае. Кветкі сінія, блакітныя, ружовыя, белыя, зрэдку жоўтыя, у несапраўдных пазушных кальчаках, сабраных у коласападобныя суквецці. Плод — шматарэшак.

Арэал і экалогія

Адрозніваецца каля 50 відаў. Пашыраны ўсюды, пераважна ва ўмераным поясе Паўночнага паўшар’я. На тэрыторыі Беларусі трапляюцца: гарлянка паўзучая (Ajuga reptans), расце пераважна ў лісцевых і мяшаных лясах, хмызняках, на лугах і палянах; гарлянка жэнеўская (Ajuga genevensis) часам расце на сухіх схілах і лугах, у хваёвых лясах, каля дарог і ў ярах; гарлянка пірамідальная (Ajuga pyramidalis) трапляецца каля дарог і сцежак у хвойных лясах.

Значэнне

Лекавыя (вяжучы, мачагонны, ранагоючы сродак), меданосныя і дэкаратыўныя расліны.

Зноскі

1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 10. — 160 с. — 2 350 экз.

Літаратура

• Марозава Т. Гарлянка // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).
• Кудрашова М. Г. Гарлянка // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз. — С. 564—565.