Гвельфы і гібеліны

Гвельфы (італ.: guelfi, ням.: Guelfen / Welfen) — палітычная плынь у Італіі XIIXVI стагоддзяў, прадстаўнікі якой выступалі за абмежаванне ўлады імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі ў Італіі і ўзмацненне ўплыву Папы Рымскага. Атрымалі назву ад Вельфаў, герцагаў Баварыі і Саксоніі — супернікаў германскай дынастыі Штаўфенаў. Варагавалі з гібелінамі.

Гібелі́ны (італ.: ghibellini, ням.: Ghibellinen / Waiblinger) — палітычная групоўка XIIXIII стагоддзяў, якая варагавала з гвельфамі. Назва «гібеліны» пайшла ад латынізаванай назвы аднаго з замкаў Штаўфенаў — Гаўбелінг ням.: Weiblingen (Вайблінген). Гібеліны — прыхільнікі імператара. Барацьба паміж гібелінамі і гвельфамі адбывалася на фоне барацьбы паміж папствам і імперыяй за панаванне на Апенінскім паўвостраве.

Барацьба гвельфаў і гібелінаў знайшла адлюстраванне ў паэме «Боская камедыя» (1307-1321) знакамітага фларэнційца Дантэ Аліг’еры, сучасніка і ўдзельніка падзей.

Зноскі

  1. Данте Алигьери. Божественная комедия / Перевод М. Лозинского. — М.: Правда, 1982. Гл. заўвагі М. Лазінскага: Ад — Песнь двадцать восьмая — Круг восьмой — Девятый ров — Зачинщики раздора, терцины 103—108.
  2. Данте Алигьери. Божественная комедия / Перевод М. Лозинского. — М.: Правда, 1982. Гл. заўвагі М. Лазінскага: Рай — Песнь шестнадцатая — Пятое небо — Марс (продолжение), терцины 136—141.