Геалагічная эпоха

п  г
Адзінкі ў геахраналогіі і стратыграфіі
Сегменты скальных пластоў у хронастратыграфіі  (укр.) Перыяды часу ў геахраналогіі Notes
Эанатэма
Эон
4 агулам, паўмільярда гадоў і больш
Эратэма
Эра
10 агулам, некалькі соцень мільёнаў гадоў
Сістэма
Перыяд
Аддзел
Эпоха
дзясяткі мільёнаў гадоў
Век
Ярус
мільёны гадоў
Храназона
Хрон
менш, чым ярус/век, не выкарыстоўваецца ў тэрміналогіі ICS

Геалагічная эпоха — адзінка геахраналагічнай шкалы, частка геалагічнага перыяду, падраздзяляецца на геалагічныя вякі. У стратыграфіі адпавядае геалагічнаму аддзелу, г. зн. геалагічная эпоха — гэта той прамежак часу ў палеанталагічнай і геалагічнай гісторыі Зямлі, на працягу якога адклаўся ці ўтварыўся пласт парод, што ўтвараюць адпаведны геалагічны аддзел.

Абсалютная працягласць большасці эпох — 10—30 млн гадоў.

Бягучая геалагічная эпоха — галацэн, які пачаўся каля 12 тысяч гадоў назад з заканчэннем апошняга ледавіковага максімуму. Нягледзячы на зусім нядаўні ў геалагічных маштабах пачатак апошняй эпохі, некаторыя вучоныя прапануюць час, з якога дзейнасць чалавека пачала аказваць сур’ёзнае ўздзеянне на навакольнае асяроддзе, вылучыць у асобную новую эпоху — антрапацэн  (руск.)[1].

Зноскі