Гекатанхе́йры (ад. стар.-грэч.: ἑκατόν, «сто, сотня» і χείρ, «рука») (Старукія, лац. Цэнцыманы) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі[1] — старукія пяцідзесяцігаловыя веліканы, увасабленне стыхій, паводле Гесіёда — сыны вярхоўнага бога Урана (неба) і Геі (зямлі).[2]: Брыярэй (Эгеон), Кот і Гіес. Паводле Еўмела — старэйшыя дзеці Урана і Геі[3] (паводле Гесіёда, малодзейшыя за тытанаў і цыклопаў[4])
Адразу пасля нараджэння заключаны ў нетрах зямлі бацькам, які апасаўся за сваё валадарства. Уран надзе на іх кайданы і пасяліў у нетрах зямлі, а Зеўс вызваліў іх для вайны з тытанамі.[5]
Падчас тытанамахіі адгукнуліся на заклік багоў-алімпійцаў і выступілі супраць тытанаў, чым прынеслі перамогу багам.
Пазней яны пільнуюць у Тартары тытанаў[6]. Кот і Гіес жывуць у «найглыбейшых месцах Акіяна».[7]
Паводле рацыяналістычнага вытлумачэння, гэта насамрэч людзі, якія жылі ў горадзе Старучча ў Хаоніі.[8]
Брыярэй (стар.-грэч.: Βριάρεως, «магутны») — адзін з братоў-гекатанхейраў.
Кот (стар.-грэч.: Κότος, «гнеў») — адзін з братоў-гекатанхейраў. Паводле Гесіёда, гутарыць з Зеўсам.[9]
Гіес (стар.-грэч.: Γύης, «ралля») — адзін з братоў-гекатанхейраў. Сустракаецца напісанне Гіянт.[10] і Гігес.[11]