Гельмут фон Мольтке | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Helmuth von Moltke | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Манарх | Вільгельм II | ||||||
Папярэднік | Альфрэд фон Шліфен | ||||||
Пераемнік | Эрых фон Фалькенгайн | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
25 мая 1848[1] |
||||||
Смерць |
18 чэрвеня 1916[1] (68 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Moltke[d][3] | ||||||
Бацька | Adolf von Moltke[d] | ||||||
Ваенная служба | |||||||
Гады службы | 1868 - 1916 | ||||||
Прыналежнасць | Германская імперыя | ||||||
Род войскаў | Пруская армія | ||||||
Званне | |||||||
Камандаваў | 1-я гвардзейская пяхотная дывізія | ||||||
Бітвы |
Франка-пруская вайна Першая сусветная вайна |
||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ге́льмут Ё́ган Лю́двіг фон Мо́льтке (ням.: Helmuth Johannes Ludwig von Moltke; 25 мая 1848, Герсдорф, Германія — 18 чэрвеня 1916, Берлін) — германскі ваенны дзеяч, генерал-палкоўнік, начальнік генеральнага штаба Германіі (1906—1914) на пачатак Першай сусветнай вайны. Таксама вядомы як Мольтке-малодшы. Пляменнік фельдмаршала графа Мольтке (яго ад’ютант з 1880). Правёў шэраг рэформ у арміі.
У выніку няўдалага развіцця Плана Шліфена ў першыя месяцы вайны быў зняты з пасады начальніка генеральнага штабу і яму была даручана праца з армейскімі резервамі.
Прымаў удзел у франка-прускай вайне 1870—1871.
З 1903 года генерал-кватэрмайстар Генеральнага штаба Германіі.
Адзін з актыўных удзельнікаў развязвання Першай сусветнай вайны, пры падрыхтоўцы да якой паклаў у аснову задумы свайго папярэдніка генерала-фельдмаршала Альфрэда фон Шліфена (разгром французскай арміі галоўнымі сіламі і абарона ва Усходняй Прусіі, а потым удар па Расіі). Аднак пры разгортванні германскай арміі ў 1914 годзе аслабіў правае крыло армій Заходняга фронту, якія наносілі галоўны ўдар па Францыі, і павялічыў сілы на левым крыле, а таксама ва Усходняй Прусіі. Гэта адмоўна адбілася пры правядзенні першага этапа вайны.
У час Марнскай бітвы ў 1914 годзе, будучы начальнікам генштаба і адначасова начальнікам штаба Стаўкі (фактычна галоўнакамандуючым), страціў кіраванне войскамі, што прывяло да паражэння германскіх армій на Заходнім фронце.
14 верасня 1914 года Мольтке быў адхілены ад пасады. З 1915 года назначаны намеснікам начальніка Генштаба.
Памёр у 1916 годзе ў Берліне. Пасля сябе пакінуў мемуары «Успаміны-лісты-дакументы 1877—1915 гг.», дзе ўтрымліваюцца псіхалагічныя прычыны няўдачы Германіі ў жніўні-верасні 1914 года ў вайне супраць Францыі, Вялікабрытаніі і Расіі.